De start van ons nieuwe avontuur

Zondagochtend, het is nog donker en het miezert, de ochtend van ons vertrek naar Noorwegen. De meeste spullen zijn al onderweg met de verhuizers. Enkel kleding, beddengoed en campingspullen om de eerste week te bivakkeren in het huis wat wij hebben gehuurd, nemen wij mee in de auto. Wat we niet hadden verwacht is dat de buurt ons een “warm” vertrek zou bezorgen. Zij hadden de moeite genomen deze zondagochtend vroeg op te staan om ons uit te zwaaien. Dat is de eerste waardevolle herinnering die wij meenemen in ons Noorwegen-avontuur.
Om ontspannen en met een ‘vakantiegevoel’ te reizen, hebben wij de keuze gemaakt om met de boot vanuit Kiel naar Oslo te reizen. Dit is een luxe boot waar van alles te doen is; Voor de jongens is dit al 1 groot avontuur. Om 10 uur s ’ochtends rijden wij de boot af en kunnen wij onze eerste stappen zetten in ons nieuwe thuisland. Na 6 uur rijden, waarbij wij welkom geheten worden met een flinke sneeuwbui, komen wij aan bij onze vrienden Rob en Astrid. Wij kennen hen van ons vorige verblijf in Noorwegen. Daar waar wij in Nederland met een “warme” burengroet zijn vertrokken, worden wij hier met een warme groet ontvangen. De slingers hangen, het is namelijk ook Lasse’s 10e verjaardag en de koffie en taart staan klaar!
Dinsdag is het moment aangekomen om naar ons nieuwe woongebied te rijden, Hustadvika-kommune. Wij vinden het erg spannend hoe het huis er uit zal zien; valt het mee of valt het tegen? Als wij de deur open doen zien we al snel dat onze spullen hier lang niet allemaal in gaan passen, maar het is er wel schoon en warm. Het is een prima startpunt om verder te zoeken naar de plek waar wij ons zullen gaan settelen. Op donderdag komt de verhuiswagen met onze spullen, al snel blijkt dat bijna alles naar de kelder moet, zelfs de bank past niet helemaal in de kamer. De belangrijkste spullen hebben wij nu in ieder geval bij de hand. Ondertussen merken wij ook hoe ontzettend veel je met internet moet regelen. Wij hebben in dit huis geen internet en dat is erg lastig. Dit zorgt er voor dat wij de eerste weken spaarzaam zullen moeten communiceren.
De eerste week gebruiken wij om het e.e.a. regelen waarbij het inschrijven in Noorwegen op nr. 1 staat. Hiervoor moeten wij naar het politiebureau. Daar aangekomen blijkt dat dit hier niet meer kan, dat er nog maar een paar bureaus zijn waar dit kan en dat wij hiervoor naar Kristiansund moeten. Hiervoor moet je online een afspraak maken dus rijden wij door naar de bibliotheek om hier op de computer de gegevens in te voeren die nodig zijn om een afspraak te maken. Blijkt dat wij pas 24 maart terecht kunnen. Wat een voordeel is, is dat ons fØdselnummer nog steeds geldig is. Dit nummer is te vergelijken met het Nederlandse BSN-nr. Hiermee kunnen wij in ieder geval weer een bankrekeningnummer openen.
Op internet hebben wij verschillende huizen gezien die wellicht onze “echte” woonplek zouden kunnen zijn. Wij maken verschillende uitstapjes om ze van buiten te bekijken. Er is 1 huis welke onze favoriet is, maar deze is eigenlijk te duur voor ons. Als we dicht in de buurt van dit huis zijn kunnen wij het toch niet laten om er even langs te rijden. Van buiten is het net zo mooi als op de plaatjes. Toevallig loopt de eigenaresse buiten en Maarten maakt even een praatje met haar welke interessante informatie op levert. Over de verkoopprijs valt te onderhandelen en ze gaan met 2 weken verhuizen. Voor een bezichtiging moeten wij een afspraak maken met de makelaar. Zo gezegd, zo gedaan. Wat zo grappig is hier, is dat ze de meeste bezichtigen s ’avonds doen. In onze ogen niet echt handig, maar hier gaan we niet moeilijk over doen. In dit geval is de makelaar niet aanwezig bij de bezichtiging maar wordt het door de eigenaar zelf gedaan. Het blijkt dat de eigenaar zelf kan aangeven welke hulp/begeleiding ze van de makelaar nodig hebben. Het huis is prachtig. Veel hout, voldoende ruimte en de sfeer waar wij ons bij thuis voelen. Uiteindelijk blijkt dat het geluk helemaal aan onze kant is, want het lukt ons om het huis te kopen voor een bedrag ver onder de vraagprijs. Oftewel in de 2e week van ons verblijf in Noorwegen hebben wij een huis gekocht! In Noorwegen is kopen financieel interessanter dan huren, de huurprijzen zijn hoog in verhouding tot de verkoopprijzen. Verder is er ook niet veel aanbod van huurhuizen en moet je al snel de keuze maken om te kopen.
Maarten is ondertussen ook aan het werk. Het contrast tussen de Noorse en Nederlandse melkveebedrijven is nog steeds groot. Bedrijven met 30 melkkoeien is hier nog steeds heel gebruikelijk en ze hebben vaak meer dan voldoende financiële middelen beschikbaar om te investeren in machines. In de gemeente waar wij wonen zijn nu nog z’n 99 veehouders, hiervan heeft bijna de helft een melkrobot.