Het mysterie van de straatverlichting

Als je de titel leest, denk je vast: waar gaat dit over? Het gaat eigenlijk over iets heel onbenulligs en zeker niet de moeite waard om van wakker te liggen, maar zijn het vaak niet de onbenullige dingen die ons bezig houden? Wij begrijpen niet wie of wat onze straatverlichting regelt. Meestal gaat het s ’nachts uit maar soms ook niet. En soms gaat het s ‘ochtends om 7.00 uur aan maar ook wel eens eerder. Ik vraag me dan toch af of het een buurman of een buurvrouw is die de lichtknoppen beheert of heeft iemand een grap uitgehaald met de regelkast? En…. Gaan we er ooit achter komen hoe het zit?
Nu het ook hier mooier weer is, gaan we er meer op uit. Onlangs zijn wij naar de vuurtoren gelopen via een wandelpad die hier op het strand begint. Langs deze route ligt ook een grafheuvel en deze heeft wel een interessant verhaal. Het blijkt dat heel lang geleden de mensen die hoger in rang waren binnen een gemeenschap in deze grafheuvel begraven mochten worden. Het is ons niet bekend of dit ook een Vikinggrafheuvel is. Wat nog een leuk weetje is, is dat men altijd dacht dat Vikingen alleen mannen waren maar nu blijkt door onderzoek in Vikinggraven dat er ook vrouwen Viking konden zijn. Nu snap ik dit meteen want er zijn veel stoere en dappere vrouwen die best de wilde zee op durven. Verder kan ik mij ook niet voorstellen dat stoere zeemannen zelf hun eten willen koken.
Gisteren hebben Lasse en Maarten hun eerste bergwandeling gemaakt op de berg die achter Farstad ligt. Deze berg is op het hoogste punt ruim 750 meter, deze keer zijn ze tot ca. 500m gekomen, ze gaan deze berg nog een keer doen en dan lopen ze nog verder door om ook te kunnen overnachten. Dit is iets waar Lasse enorm naar uit kijkt: slapen in de bergen.
Ondertussen heb ik ook gemerkt dat ik ingesleten gewoontes kan loslaten. Wanneer ik naar de supermarkt ga, voel ik automatisch even in mijn zak of ik wel een muntje heb voor de winkelwagen. Meteen realiseer ik mij dat ik dit muntje helemaal niet nodig heb, hier kun je een karretje gewoon pakken. Zelfs in de stad. Verder sta ik nog weleens met mijn plastic afval bij de containers te zoeken naar de container voor plastic. Pas dan besef ik me dat dit niet in de container moet maar in een speciale plastic zak.
Maandag mogen de jongens weer naar school, wat kijken ze daar naar uit. Hoeven ze niet meer dat ‘stomme’ huiswerk te doen en kunnen ze weer spelen met leeftijdsgenootjes. Met het thuiswerk hebben ze al heel wat Noors geleerd. Lasse kan al veel Noorse teksten lezen. Met dit thuiswerk heb ik nog weer het een en ander opgestoken. Ik weet nu hoe het noorderlicht ontstaat, hoe lang ons darmkanaal is en welke volksvertellingen er zijn over de sterrenbeelden Grote Beer en Kleine Beer. Misschien ga ik dit thuiswerken met de jongens nog wel missen?
De aankomende weken mogen alleen de eerste vier klassen weer naar school. Iedere klas wordt in 2en gedeeld en iedere groep krijgt een eigen klaslokaal. Verder krijgt iedere klas een eigen toilet toegewezen en een eigen deel op het schoolplein waar ze mogen spelen. Ik kan mij voorstellen dat dit voor de leerkrachten best even wennen zal zijn om op deze manier te werken. Nu de jongens zo weer naar school gaan, geeft ons het gevoel steeds meer in het Noorse leven mee te gaan draaien. We steeds meer in een ritme gaan komen die hoort bij ons leven hier.

Kijk voor foto's in de map Foto's