In de sloot

Hier is het niet verplicht om met een helm op te fietsen maar het wordt wel sterk geadviseerd. In het begin waren we er nog wat laconiek over maar naar een paar keer in volle vaart van de bult af te racen hadden we er wel voor gezorgd dat onze jongens met een helm fietsen. Ondertussen hebben wij ook zelf ervaren dat een helm dragen echt wel nodig is. Het gebeurde afgelopen zondag……. De jongens gingen met Maarten naar het strand, Lasse op de skelter en Pelle met de driewieler. Op deze “voertuigen” hebben ze nooit een helm op want eigenlijk kan je hiermee niet omvallen of over de kop gaan… Vlakbij het strand is een smalle weg naar de parkeerplaats en op de terugweg komt er een auto achterop. In plaats van rustig door te fietsen, stopt Pelle vlak langs de kant van de weg. Echter hier zit ook een diepe sloot. Nu is Pelle iemand die altijd een beetje stunt en klungelt en niet teveel nadenkt bij wat hij doet. Dit was ook nu het geval en voordat Maarten iets kon doen schoot het achterwiel van de driewieler over de rand van de sloot en ineens tuimelde de driewieler met Pelle de sloot in. Hij tuimelde ca. 2 meter naar beneden en belandde met zijn hoofd op een steen. Gelukkig ontstond er meteen een grote buil op zijn hoofd en was hij goed aanspreekbaar. We zijn ontzettend geschrokken en Pelle is de rest van de dag heel stilletjes geweest. Bovenal zijn wij heel dankbaar dat het zo goed is afgelopen en kiezen de jongens er nu zelf voor om ook op de driewieler en skelter een helm op de toen.

Onlangs schreef ik ook over onze nieuwe huisgenoot, Jip de poes. Helaas was Jip niet blij met onze keuze om in huis te moeten wonen. Ze was ontzettend gestrest. Wanneer ze los in de kamer liep ging ze keurig op de kattenbak zitten maar ineens ging ze vervolgens zomaar ergens zitten poepen en/of plassen. Verder kon ze tijden lang voor het raam of de deur zitten miauwen. Uiteindelijk hebben we besloten om haar in de schuur los te laten. We denken dat ze al te veel verwilderd was om zich nog aan te kunnen passen. Nu woont ze in de schuur en bezoeken we haar een paar keer dag. Er zijn mensen die het lukt om een wilde kat te socialiseren maar wij kijken nu uit naar een poes die reeds is gewend is om in huis te wonen.

Er zijn dingen waar ik me nu na een half jaar nog steeds over verwonder. Zo hebben wij een radiozender die aangeeft dat ze een gevarieerd muziekaanbod hebben maar ze draaien ieder uur dezelfde nummers en na een half jaar draaien ze nog steeds dezelfde muziek. Tijdens het schilderen heb ik de muziek nu al zo vaak gehoord dat ik, voordat het volgende nummer was begonnen het al begon te neuriën. Uiteindelijk ben ik maar muziek op mijn telefoon gaan luisteren.
Badslippers. Ik ben gewend dat deze vooral op de camping en rondom huis gedragen worden. Hier is het heel normaal om badslippers te dragen met sportsokken. Overal zie je ze hiermee mee lopen; in de supermarkt, in de stad en op het schoolplein. Het modebeeld is hier sowieso wel wat anders. Mensen lopen hier graag in sportkleding zoals joggingbroeken, sportschoenen en t-shirts. Hier is helemaal niets mis mee, maar ik moet er toch aan wennen dat ook de juffen op school in deze kleding voor de klas staan. Je ziet hier minder mensen in een jeans lopen of een blouse dragen. Wat dan wel grappig is, is dat op Facebook de meeste moeders van klassegenoten een profielfoto hebben waar ze als fotomodellen op staan, gekleed in supervrouwelijke kleding. Tijdens het eerste partijtje van Pelle herkende ik bijna geen enkele moeder want ze liepen allemaal in hun makkelijk zittende vrijetijdskleding. Ik ben benieuwd wanneer de Facebookfoto’s zijn gemaakt.

Ondertussen wonen wij hier al weer een half jaar. Lasse wilde dit graag vieren met een groot vreugdevuur, want hij vindt het hier zo geweldig dat we het voluit moeten vieren. Echter de 24e regende het hier flink en waaide het stevig, het weer was te onstuimig om een vreugdevuur aan te steken; Het was zelfs te onstuimig om een klein vuur aan te steken. Toen de jongens naar school waren heb ik maar een taart gebakken en de slingers opgehangen en hebben we gevierd dat we hier al weer half jaar wonen. Op sommige momenten voelt het alsof we hier al heel lang wonen. Ons huis wordt steeds meer een thuis. Op andere momenten voelt het alsof we nog maar net hier zijn en blijft het maar uitzoeken hoe je dingen moet regelen en doen. Veel zaken gaan anders dan we gewend zijn en kost het tijd en energie om uit te vogelen wat je moet doen. De meeste momenten genieten we vooral van alles wat letterlijk en figuurlijk op ons pad komt. Lasse is alvast aan het bedenken hoe wij het gaan vieren wanneer we hier een jaar wonen.