Cultuurverschillen

Zacht winterweer is bij ons aan land gegaan. De temperaturen zakken net onder het vriespunt, de zon schijnt een aantal uren per dag stralend aan de hemel totdat de maan haar plaats weer inneemt en er is bijna geen wind. Nu het weer zo aangenaam is, is het heerlijk om met mutsen op en dikke kleren aan naar buiten te gaan. Afgelopen zondag hebben we gewandeld naar een stukje kust vlakbij huis wat door bijna niemand bezocht wordt. Het is hier heerlijk om te lopen, af en toe kruist een ree het pad en andere dagen zijn er volop vogels op het water te spotten. Maar deze zondag hadden wij een hele bijzondere ontmoeting; Een eindje van de kust af zwom een zeehond. Dit is zo’n bijzondere waarneming. Ook al is het ver weg en kun je niet alle details van het dier zien, het is gewoon bijzonder om dit mooie dier in het wild te mogen zien. Het schijnt dat hier vroeger veel meer zeehonden zaten. Dit vertelde de buurman die Maarten en Pelle mee heeft genomen met zijn boot om te vissen. Meteen werd ook duidelijk dat we echt wel te maken hebben met cultuurverschillen. Daar waar wij Nederlanders de zeehond toch als een bijzonder dier zien die wij met grote zorgvuldigheid behandelen, zien de Noren het toch anders. De buurman vertelde zonder blikken of blozen dat je zeehonden niet met de hengel kunt vangen maar dat je ze moet schieten… Toen Maarten mij dit vertelde was ik toch even onthutst, toch kan ik het ook wel begrijpen. Deze mensen leefden vroeger van de zee. Ze jaagden niet alleen op land maar ook op zee. Hier vind je ook nog op vele plekken de herinneringen aan de walvisvangst. In Nederland is het bijna een taboe om nog over walvisvangst te praten, maar hier is het voor veel families een onderdeel van hun geschiedenis. De jacht op zeehonden is overigens sinds 2015 verboden in Noorwegen, maar op walvis wordt nog steeds gejaagd. Levertraan is hier in de winkels nog steeds te koop en in sommige restaurants staat walvisvlees gewoon op de kaart.

Als we het hebben over cultuurverschillen dan merk je dat de manier van denken en doen in sommige dingen verschilt. Overgewicht bij kinderen heeft ook hier de aandacht. Vanuit de gemeente is er zelfs een project opgezet om scholen en kinderdagverblijven te begeleiden om gezond eten en drinken een onderdeel te laten zijn van het onderwijs. Dit is een heel mooi initiatief, maar of het werkt? De kinderen mochten namelijk de laatste dag voor kerst snoep en frisdrank mee naar school nemen. Dan schud ik toch een keer mijn hoofd en begrijp ik echt helemaal niets van die Noren. Qua logica zitten de Noren echt anders in elkaar dan wij Nederlanders. Onlangs vertelde een vriendin dat ze ergens had gesolliciteerd. Op de vacature kon tot begin november gereageerd worden. Twee weken na de sluitingsdatum heeft ze maar eens gebeld om te horen wanneer ze een reactie kon verwachten en wat was het antwoord: “we hebben besloten om de selectie begin januari te doen.” Mij lijkt dat zo’n sollicitatieprocedure behoorlijk zinloos want verschillende sollicitanten kunnen in de tussentijd al lang een andere baan gevonden hebben!

Ondertussen heb ik ook verschillende sollicitatiebrieven verstuurd, maar helaas zonder resultaat. Eén keer heb ik een sollicitatiegesprek gehad en volgens de werkgever was het een heel goed gesprek en behoorde ik bij de laatste 3, maar op gevoel hebben ze toch voor een andere kandidaat gekozen. Dit zijn wel momenten van teleurstelling. Teleurstelling hoort er natuurlijk wel bij als je vertrekt naar een ander land, niet alles loopt zoals je wilt en uiteindelijk ben je toch een buitenlander. Nu rond de kerst is het helemaal geen goed moment om werk te zoeken, iedereen is gericht op de kerst en alles komt nagenoeg stil te liggen.

Wij gaan ook proberen om de kerst zoveel mogelijk op een Noorse manier te vieren. We hebben kadootjes gebracht naar vrienden, vieren pakjesavond op kerstavond en gaan Pinnekjøtt eten. Wij wensen jullie ook goede kerstdagen toe, ook al zullen de meesten het anders vieren dan ze zouden willen.