Verrassingen
Door: Manon
13 September 2009 | Noorwegen, Oslo
Ons laatste Nederlandse bezoek in Noorwegen heeft de deur weer achter zich dicht getrokken. In deze fase zitten we nu: de fase dat veel dingen voor de laatste keer zijn. Het is en blijft een raar idee.
Net als altijd is het ontzettend gezellig om bezoek te hebben. Dit bezoek is goed bekend in Noorwegen want zij hebben ruim 5 jaar in Noorwegen gewoond en de bijzondere plekken van deze streek kennen ze wel. Dit keer dus geen uitgebreide sightseeing toers. Nu was er ook weinig gelegenheid om van het Noorse schoon te genieten want nog steeds is het hier regen, regen, regen. Het regent niet 1 dag of 2 dagen of in het ergste geval 4 dagen, nee, het regen hier gewoon 2 weken lang. Als we geluk hebben, blijft het bij miezer-regen maar meestal zijn het echte buien. Voor ons is dit niet leuk, maar voor vakantiegangers is dit helemaal niet leuk. Tussen de buien door is er toch nog een paar keer gevist maar ook de vangst was niet echt om blij van te worden. Al deze regen heeft 1 voordeel: het is een stuk makkelijker om afscheid te nemen.
Af en toe kun je je ontzettend vergissen in mensen. Je hebt je helemaal een beeld gevormd van een persoon en dan ineens kom je er achter dat dit beeld helemaal niet klopt. Zo zien wij regelmatig een vrouw en als je vriendelijk goedendag zegt, zegt ze zelden iets terug. Verder loopt ze een beetje in elkaar gedoken en kijkt ze schuw om zich heen. Wel gaat ze regelmatig met de bus op pad. Wij hadden haar hierdoor de stempel gegeven van een vrouw met Parkinson die een aantal keren in de week naar de dagopvang voor minder-valide mensen gaat. Komen wij haar van de week tegen in een drogisterij waar ze blijkt te werken. Tot onze verbazing begint ze ook nog met een vriendelijke glimlach met ons te kletsen over ons vertrek naar Nederland. Als ik er aan terugdenk verbaas ik mij er weer over hoe je je soms in mensen kunt vergissen. Jammer dat ze nooit eerder een praatje heeft gemaakt terwijl ik dit een paar keer heb geprobeerd.
Dit is niet de enigste verrassing die wij hier aan het eind nog meemaken. De andere verrassing heeft weinig met Noorwegen zelf te maken, maar voor is blijft het toch een beetje ons Noorse wondertje. Wij zijn namelijk in verwachting, ik ben zwanger! Ondertussen zijn wij 16 weken onderweg, maar wij hebben de mensen om ons heen het pas sinds kort laten weten. Nu begint het “echt” te worden. Op mijn werk weten ze het ook en het lijkt wel alsof zij zich nog meer zwanger voelen dan ik zelf. Een paar keer per dag wordt gevraagd hoe ik me voel, wordt er gecontroleerd of ik geen onverantwoorde dingen doe. Zelfs een sprintje trekken tussen het ééne en het andere kantoor is zo goed als verboden. Wel weer grappig dat de koele Noren, die niet snel emoties als blijheid, plezier of irritatie laten zien, nu ineens helemaal vol zijn van mijn zwangerschap. Ben toch echt niet de eerste vrouw in Noorwegen die zwanger is.
Ik maak nu dus ook nog mee hoe de zwangerschapsbegeleiding in Noorwegen is. Mijn eerste ervaringen zijn positief. Alle medische hulp ten aanzien van je zwangerschap is gratis. Best luxe, vinden wij. Verder is het hier normaal om met 8-10 weken de eerste controle te doen. Met bijna 13 weken was ik dus voor Noorse begrippen wel een beetje aan de late kant. Bij deze controle doen ze geen ego. Ze voelen alleen van binnen (dus niet door te drukken op de buik) hoe groot het is en op basis daarvan beoordelen ze of het groot genoeg is. Verder doen ze bloedonderzoek, urineonderzoek en controleren ze je gewicht. Vervolgens kom je iedere maand terug voor deze controles. Met 18 weken maken ze hier de eerste ego en bepalen dan wanneer je uitgeteld ben. Gelukkig hebben wij kunnen regelen dat dit nog voor onze verhuizing gebeurt. Dit regelen gaat ook weer op zijn Noors. De huisarts had keurig op de aanvraag voor de ego aangegeven dat het voor 1 oktober moet gebeuren. Wat denk je? Krijg ik een uitnodiging voor 9 oktober. Na een telefoontje kon het gelukkig verzet worden. Ik vind dit heel spannend. Dan weet je of het goed groeit, het leeft, dat er echt iets gebeurt in je buik.
Zo rollen wij van de ééne in de andere verrassing. Het zijn zoveel positieve dingen dat je jezelf af en toe even moet knijpen om er zeker van te zijn dat alles echt is. We beseffen ons ook dat wij ontzettend dankbaar moeten zijn dat dit geluk voor ons is weggelegd. We genieten er dus volop van en kijken uit naar de dingen die gebeuren gaan. Dit zal niet betekenen dat we nooit tegen elkaar zullen zeggen: “pfff, best wel druk in Nederland.” of “Tjonge wat komt er een boel op ons af, het lijkt wel ons eerste half jaar in Noorwegen.” Terug gaan naar Nederland is net zo spannend als verhuizen naar Noorwegen.
Net als altijd is het ontzettend gezellig om bezoek te hebben. Dit bezoek is goed bekend in Noorwegen want zij hebben ruim 5 jaar in Noorwegen gewoond en de bijzondere plekken van deze streek kennen ze wel. Dit keer dus geen uitgebreide sightseeing toers. Nu was er ook weinig gelegenheid om van het Noorse schoon te genieten want nog steeds is het hier regen, regen, regen. Het regent niet 1 dag of 2 dagen of in het ergste geval 4 dagen, nee, het regen hier gewoon 2 weken lang. Als we geluk hebben, blijft het bij miezer-regen maar meestal zijn het echte buien. Voor ons is dit niet leuk, maar voor vakantiegangers is dit helemaal niet leuk. Tussen de buien door is er toch nog een paar keer gevist maar ook de vangst was niet echt om blij van te worden. Al deze regen heeft 1 voordeel: het is een stuk makkelijker om afscheid te nemen.
Af en toe kun je je ontzettend vergissen in mensen. Je hebt je helemaal een beeld gevormd van een persoon en dan ineens kom je er achter dat dit beeld helemaal niet klopt. Zo zien wij regelmatig een vrouw en als je vriendelijk goedendag zegt, zegt ze zelden iets terug. Verder loopt ze een beetje in elkaar gedoken en kijkt ze schuw om zich heen. Wel gaat ze regelmatig met de bus op pad. Wij hadden haar hierdoor de stempel gegeven van een vrouw met Parkinson die een aantal keren in de week naar de dagopvang voor minder-valide mensen gaat. Komen wij haar van de week tegen in een drogisterij waar ze blijkt te werken. Tot onze verbazing begint ze ook nog met een vriendelijke glimlach met ons te kletsen over ons vertrek naar Nederland. Als ik er aan terugdenk verbaas ik mij er weer over hoe je je soms in mensen kunt vergissen. Jammer dat ze nooit eerder een praatje heeft gemaakt terwijl ik dit een paar keer heb geprobeerd.
Dit is niet de enigste verrassing die wij hier aan het eind nog meemaken. De andere verrassing heeft weinig met Noorwegen zelf te maken, maar voor is blijft het toch een beetje ons Noorse wondertje. Wij zijn namelijk in verwachting, ik ben zwanger! Ondertussen zijn wij 16 weken onderweg, maar wij hebben de mensen om ons heen het pas sinds kort laten weten. Nu begint het “echt” te worden. Op mijn werk weten ze het ook en het lijkt wel alsof zij zich nog meer zwanger voelen dan ik zelf. Een paar keer per dag wordt gevraagd hoe ik me voel, wordt er gecontroleerd of ik geen onverantwoorde dingen doe. Zelfs een sprintje trekken tussen het ééne en het andere kantoor is zo goed als verboden. Wel weer grappig dat de koele Noren, die niet snel emoties als blijheid, plezier of irritatie laten zien, nu ineens helemaal vol zijn van mijn zwangerschap. Ben toch echt niet de eerste vrouw in Noorwegen die zwanger is.
Ik maak nu dus ook nog mee hoe de zwangerschapsbegeleiding in Noorwegen is. Mijn eerste ervaringen zijn positief. Alle medische hulp ten aanzien van je zwangerschap is gratis. Best luxe, vinden wij. Verder is het hier normaal om met 8-10 weken de eerste controle te doen. Met bijna 13 weken was ik dus voor Noorse begrippen wel een beetje aan de late kant. Bij deze controle doen ze geen ego. Ze voelen alleen van binnen (dus niet door te drukken op de buik) hoe groot het is en op basis daarvan beoordelen ze of het groot genoeg is. Verder doen ze bloedonderzoek, urineonderzoek en controleren ze je gewicht. Vervolgens kom je iedere maand terug voor deze controles. Met 18 weken maken ze hier de eerste ego en bepalen dan wanneer je uitgeteld ben. Gelukkig hebben wij kunnen regelen dat dit nog voor onze verhuizing gebeurt. Dit regelen gaat ook weer op zijn Noors. De huisarts had keurig op de aanvraag voor de ego aangegeven dat het voor 1 oktober moet gebeuren. Wat denk je? Krijg ik een uitnodiging voor 9 oktober. Na een telefoontje kon het gelukkig verzet worden. Ik vind dit heel spannend. Dan weet je of het goed groeit, het leeft, dat er echt iets gebeurt in je buik.
Zo rollen wij van de ééne in de andere verrassing. Het zijn zoveel positieve dingen dat je jezelf af en toe even moet knijpen om er zeker van te zijn dat alles echt is. We beseffen ons ook dat wij ontzettend dankbaar moeten zijn dat dit geluk voor ons is weggelegd. We genieten er dus volop van en kijken uit naar de dingen die gebeuren gaan. Dit zal niet betekenen dat we nooit tegen elkaar zullen zeggen: “pfff, best wel druk in Nederland.” of “Tjonge wat komt er een boel op ons af, het lijkt wel ons eerste half jaar in Noorwegen.” Terug gaan naar Nederland is net zo spannend als verhuizen naar Noorwegen.
-
13 September 2009 - 16:14
Tessa:
En dat terug naar Nederland is alweer heel snel!! Ik blijf tegen iedereen zeggen: onze buren komen weer terug, haha! Ach, straks zijn jullie echt weer bijna buren, Vorden of Molde, dat scheelt toch een HELEBOEL kilometers! Wel jammer voor ons campertje, die was graag bij jullie in Noorwegen langsgereden!
Het is echt superleuk dat jullie in 2010 mama en papa worden, ben benieuwd waar jullie kleintje heen wil verhuizen als hij groot is geworden! Maar dat duurt nog heeeeeel lang! Eerst de zwangerschap, poeluiers, weinig slapen en allerlei andere nieuwe dingen die jullie te wachten staan!
Succes met alles voor de laatste keer doen in Noorwegen!
Wij doen ons best om hier een mooi zonnig najaar voor jullie te regelen!
Groetjes, Tessa -
13 September 2009 - 16:51
Annet:
Hoi, wat jammer dat jullie nu zo veel regen hebben. Toch wensen we jullie veel plezier met alles wat jullie nog gaan doen in Noorwegen.
Groetjes Annet -
13 September 2009 - 19:42
Janet:
He M&M,
Kom maar snel terug, want het weer hier is altijd nog beter dan al die regen bij jullie. Wij hebben vandaag 27 kg appels van Manon's appelboom. Hierbij nodigen we jullie uit om de apppelmoes te komen proeven. Groeten Wilfried, Janet en Renee -
13 September 2009 - 22:00
Mam.:
Hallo luitjes.
Ik kan jullie gerust stellen. Het regent niet alleen bij jullie hoor. Wij hebben vandaag gefietst, en we moesten verschillende keren schuilen vanwege REGEN, maar ik kan me voorstellen dat het gaat vervelen als het de hele zomer regent. Maar zoals jullie weten, er is nog hoop, want na regen komt er altijd weer eens zonneschijn.[schrale troost he]. Ook ik wens jullie nog een paar mooie weken in Noorwegen.
Groetjes Pap en Mam. -
13 September 2009 - 22:09
Martien.:
Wat een fijne verassing voor jullie, PROFICIAT.We hopen dat het allemaal goed blijft gaan.
groetjes, ook van mea. -
15 September 2009 - 13:12
Maarten En Wilma:
Maar nee, wat lees ik nu?
Van harte gefeliciteerd met de zwangerschap! Geniet van dat wondertje in je buik.
Veel succes met de afronding van Noorwegen en de voorbereidingen voor Nederland.
Groetjes,
Wilma -
16 September 2009 - 21:08
Wies:
Wij zijn weer in NL. na onze vochtige vakantie waarin we konden genieten van de herfstkleuren. Heel bijzonder dat kleurenparadijs.
Maarten en Manon, jullie hebben ons zeker twee keer verrast: het grote nieuws van de zwangerschap!Geniet ervan alletwee (en iedereen in de fabriek en op het eiland. De andere verrassing was koffie drinken bij Fole Godt oftewel Errug goed. En dat was het; heerlijke koffie (bijna onmogelijk in N.)met iets erbij en lekker kletsen.
Sterkte met het doorsnijden van de laatste touwtjes.
janenwies. -
21 September 2009 - 06:25
Astrid:
Jeetje wat een verrassing toen ik terug kwam uit het zuiden.Van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap en geniet er maar lekker van ,want voor je het weet is de nieuwe wereld burger er al.Vi snakkes voor jullie vertrek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
