Van alles en nog wat

Deze zomer heeft bijzonder veel mooie dagen gehad voor Noorse begrippen. Het komt zelden voor dat het weken achter elkaar niet regent. Van ons mogen de zomers wel altijd zo zijn. Het is toch heerlijk als je in september nog buiten kunt zitten!! Nu hebben de wolken zich dicht samengepakt en trakteren ons op hevige regenbuien. De wind giert om ons huis en zorgt ervoor dat er allemaal witte schuimkoppen op het water verschijnen. Het is schitterend om van achter het kamerraam te kunnen aanschouwen hoe de wind speelt met het water. Ook zien we dat vannacht verschillende bergtoppen een dunne laag sneeuw hebben gekregen. De dagen worden nu snel korter en op dit moment is het iedere dag 6 minuten langer donker. Dit betekend dus dat het per week 21 minuten eerder donker is buiten en dat het s'ochtends 21 minuten langer donker is. Tja, de zomer is hier nu echt voorbij.
Het werk gaat steeds beter. Deze week ben ik echt in het diepe gegooid, want de collega die mij inwerkt is de hele week thuis geweest. Haar zoontje is ziek en hier in Noorwegen kun je als moeder dan gewoon thuis blijven van je werk. Voor haar natuurlijk een erg prettige regeling, maar voor mij best lastig. Gelukkig was het geen probleem dat ik haar 10 keer per dag belde. Nu maar hopen dat de meubels voor Singapore niet in Amerika aan komen, maar zoals het er nu naar uit ziet komen alle transporten aan op de plek waar ze horen. Tijdens het werk krijg ik ook nog heropvoeding. Op de deuren hangen briefjes waarop staat dat ik ze niet mag dichtgooien. Nu moet ik iedere keer rustig de deur achter mij sluiten terwijl ik het veel handiger vind om deze gewoon al lopend dicht te zwaaien.
Met mijn hand gaat het nog niet zo goed. Eigenlijk gaat het steeds minder goed in plaats van steeds beter. Ik ben er weer mee naar de huisarts geweest, maar die kan mij pas na 3 maanden naar de chirurg sturen. Dit omdat de chirurgen van mening zijn dat tijdens een operatie overal aan getrokken wordt en alles tijd nodig heeft om te herstellen. Om er voor te zorgen dat ik mijn hand niet te veel belast ben ik voor 50% ziek gemeld. Dit gaat heel makkelijk. Je mag zelf aangegeven voor hoeveel procent en voor hoelang je ziek gemeld wilt zijn, is het na de vastgestelde periode nog niet beter dan bel je even naar de dokter en dan wordt je weer voor een paar weken ziek gemeld. Dit gaat in Nederland toch wel allemaal wat minder gemakkelijk. Overigens weet mijn manager wel de oorzaak van de pijn: ik sla de deuren te hard dicht met mijn hand.
Eindelijk kan ik beginnen met het pakken van koffer. Hier heb ik al weken naar uitgekeken. Ik heb zelfs af en toe op het punt gestaan om al vast wat in de koffer te leggen; gewoon het gevoel te hebben dat het uitstapje niet zo lang meer duurt. Natuurlijk houdt je hiermee alleen jezelf voor de gek. Nu kan ik dan echt beginnen met pakken omdat wij over 4 dagen onze voeten weer op Nederlandse bodem hebben staan. Het liefst wil ik meteen iedereen tegelijk weer zien, maar dat zal niet gaan. Wij hebben een planning gemaakt wanneer wij wie gaan bezoeken en hebben ook wat vrije tijd ingepland om gewoon lekker op de bank te kunnen hangen om lekker verwend te worden. Dus mam bereid je er maar vast op voor!
Maarten heeft vandaag schapen gevangen bij kennissen van ons. Deze dieren hebben heerlijk de hele zomer vrij rond kunnen lopen in de bergen en zijn afgelopen week uit de bergen gehaald. In totaal zijn er 140 lammeren de bergen in gestuurd maar er zijn er vandaag maar 80 teruggekomen dus er zal nog even gezocht moeten worden naar de resterende 60. De lammeren die dit voorjaar zijn geboren, gaan morgen naar de slachterij. Vandaag moeten deze lammeren gescheiden worden van de volwassen dieren zodat het morgen niet zoveel tijd kost om ze in de veewagen te zetten. Schapenvlees is voor de Noren het feestgerecht met kerst. Ik loop hier nog niet echt voor warm, dus bij ons zal het nog wel gewoon biefstuk of rollade zijn wat op tafel gezet wordt.

Volgende week zullen jullie het een keer zonder ons verhaal moeten doen. Wij gaan genieten van ons verblijf in Nederland en ik verwacht dat er weinig tijd zal zijn om een verhaal te schrijven. Dus tot over 2 weken!