Bijna een jaar voorbij - Reisverslag uit Oslo, Noorwegen van M. Zomer - WaarBenJij.nu Bijna een jaar voorbij - Reisverslag uit Oslo, Noorwegen van M. Zomer - WaarBenJij.nu

Bijna een jaar voorbij

Door: Manon

Blijf op de hoogte en volg M.

16 November 2008 | Noorwegen, Oslo

Wow, wat een reacties hebben wij ineens gekregen. Wat een dreigement al niet te weeg kan brengen! Wij gaan het nog een tijdje proberen vol te houden totdat er echt niets meer is om over te schrijven.
Aankomende week zijn wij al weer een jaar in Noorwegen. Wat vliegt de tijd voorbij ookal zijn er periodes dat je het gevoel hebt dat de tijd stil staat. Bijvoorbeeld het eerste half jaar dat wij in een vakantiehuis woonden zonder onze eigen spullen. We hebben toen momenten gehad dat we er naar verlangden om eindelijk weer op onze eigen bank te kunnen zitten, je eigen bestek te kunnen gebruiken en vertrouwde muziek te kunnen draaien. Dan denk je: kan de tijd niet wat sneller gaan?
Alle seizoenen hebben wij nu een keer meegemaakt en vooral het voorjaar is prachtig. De natuur is dan op zijn mooist en op een zonnige dag lijkt de wereld om je heen bijna onwerkelijk. De zomer is voor Noorse begrippen uniek geweest; weinig regen en veel zonnige dagen met relatief hoge temperaturen. De herfst is hier kort en grillig. Tijdens de herfst is het weer echt onvoorspelbaar. De ééne helft van de dag giert de wind om het huis en ineens breekt de zon door en lokt je naar buiten. Dan de winter; eigenlijk valt deze mee. Doordat de dagen korter zijn neem je de tijd om tot rust te komen, lekker een boek te lezen of spelletjes te doen. Tot rust komen moeten wij zeker. Ongelofelijk hoeveel indrukken je in een jaar te verwerken krijgt. Het is niet uit te leggen hoeveel indruk zo'n vertrek naar het buitenland op je maakt. De kleinste eenvoudige dingen zijn een avontuur op zichzelf. De taalbarrière is ons dit jaar het meest tegengevallen. Ook al spreken wij al een aardig woordje Noors en verstaan wij meer dan wij kunnen spreken, het blijft gewoon een hele onderneming om even met iemand te kletsen. Ondertussen is iedereen aan ons gewend en vergeten ze dat wij geen Noor zijn en beginnen ze enthousiast in hun eigen dialect in een vlot tempo met je te praten. Je spits je oren, zet je hersens op scherp en doet je uiterste best om te volgen waar het verhaal over gaat. Meestal geef je het juiste antwoord terug en af en toe sla de plank volledig mis. Kunnen ze weer van voor af aan beginnen met hun verhaal.
Onze zoektocht naar een boerderij heeft tot nu toe nog niets opgeleverd. Onze voorwaarden maken het vinden van een geschikt bedrijf ook niet erg makkelijk. Vooral de voorwaarde dat in het het gebied moet liggen waar wij nu wonen is een lastige. Er wordt helemaal niets verkocht! Zelfs niet iets om hobbymatig mee te beginnen. Zoeken in een ander gebied is voor ons geen optie; Moeten we weer opnieuw beginnen. Nieuw werk zoeken, nieuwe contacten leggen, nieuw dialect leren en opnieuw je eigen weg weer zoeken. Gelukkig hebben wij geen haast. Wij wonen in een fijn huis met een uniek uitzicht en we zien wel wat het aankomende jaar ons gaat brengen.
Deze week zijn wij een beetje in sinterklaas-sfeer want Rob heeft ons de beloofde pepernoten gegeven. Ze zijn inderdaad heerlijk!! Merk je ineens dat je met iets eenvoudigs als pepernoten blij kunt zijn.
Maarten heeft deze week het rijk alleen op de boerderij. De boer is met zijn vrouw op bezoek bij hun studerende dochter. Zij studeert in Bergen en dit is 9 uur rijden met de auto of ruim een uur vliegen. Dit betekend dat ze hun dochters maar een paar keer per jaar zien (hun andere dochter studeert in Trondheim.) en dat terwijl ze allebei in hetzelfde land wonen. Zijn wij in Nederland toch maar verwend dat wij eigenlijk allemaal bij elkaar in de buurt wonen. Doordat de Noren naar de grote steden moeten trekken om te studeren, loopt het platteland langzaam leeg. Jongeren keren niet terug omdat ze een nieuw leven opbouwen in de stad waar ze studeren of de liefde van hun leven tegenkomen die toevallig aan de andere kant van Noorwegen woont. Soms wonen ze wel 2000 kilometer reizen bij elkaar vandaan en toch zijn ze allebei Noor. Zij kunnen niet zomaar even bij familie op de koffie, maar gaan echt op visite en blijven dan meteen een paar dagen logeren. Je hoeft dus niet persé grenzen te overschrijden en om ver van vrienden en familie te wonen. Het ligt er maar net aan waar je geboren bent.

  • 16 November 2008 - 19:36

    Irene:

    Hoi Maarten en Manon,

    Nu ben ik weer een keer de eerste met een reactie. Dit dankzij de mail die we nu krijgen.

    Groetjes Irene

  • 16 November 2008 - 22:38

    Xandre:

    Alweer een jaar in Noorwegen! Knap wat jullie allemaal voor elkaar gekregen hebben in dat jaar. Ik heb vooral veel respect voor alle energie die jullie in de taal hebben gestoken. Ik heb net gehoord dat ik m'n Engelse test gehaald heb - dit betekent dat ik mijn leraren diploma hier mag aanvragen. Joehoe!

  • 17 November 2008 - 12:22

    Wilfried:

    Jullie hebben het vaak over het verstaan en het spreken van de noorse taal. Maar hoe gaat het dan met het schrijven van de noorse taal?
    Groetjes Janet, Wilfried en Renee.

  • 17 November 2008 - 12:55

    Mam.:

    Een jaar geleden alweer dat jullie precies om 12 uur 's nachts vertrokken. Vandaag 17 nov. 2008 kunnen jullie terug zien op een jaartje avonturen in Noorwegen. De komende tijd zijn er zeker ook nog nieuwe dingen te ontdekken,want de winter staat weer voor de deur, en jullie moeten ook vast nog leren skieen en langlaufen. Dat hoort er immers ook bij als je in Noorwegen woont. Hebben jullie ook al ontdekt of er ook ijsbanen{gewoon buiten in een ondergelopen weiland}zijn, net als bij ons in Nederland, met een koek en zopie tentje? Of schaatst de Noor niet.Wij wensen jullie voor het komende jaar ook veel goeds in het hoge Noorden.
    Groetjes uit Vierakker van Pap en Mam.

  • 17 November 2008 - 19:10

    Annet:

    Hoi,

    Zitten jullie al weer een jaar in Noorwegen!
    De tijd gaat inderdaad snel.
    Geniet van de pepernoten.
    Jullie kunnen van terugkijken op een jaar waarin veel is gebeurt.
    Nog veel geluk in Noorwegen. Hopelijk vinden jullie de boerderij waar jullie naar op zoek zijn.

    Groetjes Annet en ook namens Marc

  • 19 November 2008 - 10:19

    Gerine Sietink:

    Hoi M&M,

    Wat goed dat jullie besloten hebben om nog een tijdje door te blijven gaan met schrijven!!

    Groetjes Gerine Sietink

  • 19 Januari 2009 - 16:30

    Willem:

    Hei daar! Ik lees tussen de regeltjes door dat met name Manon in een wakje zit. De teneur van je wekelijkse verhaaltje is negatief zulks terwijl je altijd zo positief schrijft over jullie Noorse avontuur. Meid wees gerust. Het is vandaag blauwe maandag. Dat betekent, dat overal in de wereld dit de meest negatieve dag is die door de mens wordt ervaren. De dagen zijn kort en de zomer lijkt zover weg. De vakantie is nog zover weg. De portemonee is na de dure decembermaand wat leger als normaal, etc.etc. Maar de dagen gaan weer lengen. Alles wordt weer beter. Dus kop op en probeer te blijven genieten. Het is overal wat dus ook hier in Nederland.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Noorwegen, Oslo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

25 Oktober 2009

De laatste

11 Oktober 2009

Weer op Nederlandse bodem

27 September 2009

Hoofdstukken afsluiten

13 September 2009

Verrassingen

30 Augustus 2009

Aftellen
M.

het nieuwe avontuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 188
Totaal aantal bezoekers 109069

Voorgaande reizen:

17 November 2007 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

24 Februari 2020 - 30 November -0001

Opnieuw terug naar Noorwegen

Landen bezocht: