Kerst klopt aan de deur

Iedereen vraagt ons of wij nog steeds een vakantiegevoel hebben in zo'n mooie omgeving. Het antwoord is:”nee”. Het vakantiegevoel is helemaal voorbij. We moeten iedere avond zelf eten koken en ondertussen zijn de kleren ook uit de koffer gekomen. Wel voelen wij ons nog steeds echte buitenlanders. Dingen die in Nederland zo vanzelfsprekend waren zijn hier ineens een spannende onderneming. Voordat ik postzegels kon gaan kopen voor de kerstkaarten heb ik eerst met behulp van een woordenboek uitgezocht wat ik dan moet zeggen. Vervolgens oefen je dit een aantal keren en dan pas kun je naar het postkantoor. Zo wilde ik ook collega's die overwerkten, smakelijk eten wensen, maar had geen idee hoe ik dit zo moeten doen, dus............ thuis het woordenboek pakken en snel opzoeken. Als je een Noor smakelijk eten wilt wensen dan zeg je:” God appetit.
Maarten doet het veel slimmer want als we ergens wat willen kopen dan zegt hij:” Manon, doe jij maar even.” Wel begin ik af en toe wat simpele, kleine woorden uit het Noors te gebruiken in mijn Nederlandse zinnen. Joepie, de integratie is begonnen!
In Nederland klagen we wel eens dat alles zo lastig is om voor elkaar te krijgen door allemaal rare regeltjes. Rare regels kennen ze ook in Noorwegen. Om in Noorwegen te mogen te wonen heb je een werkvergunning nodig en als je deze hebt dan krijg je je D-nummer. Dit D-nummer is te vergelijken met het Nederlandse sofinummer. Om dit allemaal geregeld te krijgen heb je dus werk nodig. Alleen wanneer je hiervoor naar het arbeidsbureau gaat dan kunnen ze je alleen inschrijven als je een D-nummer hebt en deze heb je dus niet als je nog geen werk hebt. Gelukkig lukt het ook zonder het arbeidsbureau om werk te vinden.
De eerste boeking voor de zomervakantie is binnen. Onze buurtjes (we blijven ze buurtjes noemen ook al wonen we nu honderden kilometers bij elkaar vandaan) komen tijdens hun zomerreis gezellig even aan. Het is erg leuk om te weten dat mensen de moeite willen nemen om te kijken hoe ons nieuwe leventje eruit ziet. Dit doet me denken aan een verhaal die ik gelezen in een boek die wij als afscheidscadeau gekregen hebben. Hierin staan allemaal verhalen van iemand die ook naar Noorwegen is verhuisd en hierin staat heel leuk beschreven dat ze blij zijn dat ze in winterslaap kunnen, want na 30 Nederlandse bezoekers op bezoek gehad te hebben in 7 maanden tijd en de bezienswaardigheden meer dan 17 keer gezien te hebben, zijn ze blij dat ze even weer tijd voor zichzelf hebben. Hiermee wil ik niet zeggen dat wij geen bezoek willen, want wij kijken er juist naar uit!!
Tijdens het schrijven van dit verhaal luister ik naar het Nederlandse nieuws en ik hoor dat het bij jullie vriest en zelfs iets sneeuwt. Heerlijk om te horen, want hier is het kwik boven de 0 graden gestegen en is blijven hangen rond de +5 graden. Lekker weertje dus. Dit betekend ook dat ik s' ochtends 10 minuten langer in bed kan blijven liggen, want ik hoef minder kleren aan te trekken voordat ik mijn neus buiten de deur steek, de ruitenkrabber kan in de auto blijven liggen en ik hoef mijn auto niet van het stroom te halen. Misschien zijn er nu mensen die denken dat ik in een futuristische auto rijd, maar dit is niet het geval. Onze grote stoere auto heeft gewoon ook wat moeite om zijn grote zware motor meteen lekker vlot te starten en hiermee helpen wij hem dus maar even middels het aansluiten van een motorverwarming. Een hele handige uitvinding.
Ondanks dat wij dit jaar geen kerstboom hebben om de cadeau's onder te leggen, hebben wij toch al wat kerstpresentjes ontvangen. Van het werk bij Maritime Møbler hebben wij een levensmiddelen pakket ontvangen met 4 verschillende soorten ham en verschillende dingen waarvan wij nog niet weten wat wij hier mee moeten doen. Kun je het zo eten of zijn het ingrediënten voor gerechten. Hier moeten wij nog eens advies over gaan inwinnen. Verder hebben wij van de 5 boeren en leuke keramieke melkkan gekregen. Die ook heel leuk ter decoratie neergezet kan worden. Als laatst hebben wij 2 Bolsøya koffiebekers en een koffiepakket gekregen van Arne (je spreekt het uit als Oorne) en Ingermarie. Voor hen werkt Maarten ook en zij doen er van alles aan om ons zo snel mogelijk thuis te laten voelen.
Hier in Noorwegen hebben ze nog iets grappigs wat ze in kerstpakketten stoppen en dit lijkt op trektouwtjes. Eerst dacht ik dat het luxe toffees waren, want het zit mooi verpakt in een glimmend papiertje met aan de uiteinden versiersels. Maar tussen de versiersels zit aan beide kanten een touwtje en wanneer je aan beiden trekt dan komt er een klein knalletje. Vervolgens haal je het mooie papiertje eraf en in een klein kokertje zit vervolgens een papieren kroontje een kleine briefje met grappige teksten.
Dit jaar onze eerste kerst zonder de gezelligheid van familie. De kerst zal dus niet zijn zoals we gewend zijn, maar we gaan er met z'n tweeën iets gezelligs van gaan maken. Wij wensen iedereen hele fijne en vrolijke kerstdagen toe!!