Weer thuis

De eerste dozen zijn van de opslagruimte gehaald. Namelijk de dozen met onze schilderspullen erin. Deze week zijn wij ijverig met de kwasten en rollers in de weer geweest. Gelukkig hoeft er niet zo heel veel geschilderd te worden want de meeste muren en kozijnen zien er nog keurig uit. Een meevaller dus. Hiernaast zijn er ook wat wanden die niet geschilderd mogen worden, omdat hier met de hand geschilderd behang op zit en dit moet natuurlijk bewaard blijven. Iedere keer dat ik dit behang zie vind ik het minder lelijk, dus over een paar weken vind ik dit behang mischien schitterend om te zien. Wij gaan ervan uit dat wij volgend weekend dit plekje met onze vertrouwde spullen kunnen gaan inrichten. De “finishing touch” doen wij wel als wij er in wonen, als het schilderen en soppen maar is gebeurt dan kunnen wij er prima wonen.
Het meeste schilderwerk wordt door Maarten uitgevoerd en dit is heel grensverleggend voor hem, want dit werk hoort zeker niet tot zijn hobby's maar je moet toch wat als je vriendin er even lekker tussenuit gaat. Tot nu toe ziet zijn schilderwerk er prima uit dus ik kan onbezorgd genieten van mijn verblijf in Nederland.
Het eerste wat mij opvalt wanneer ik vanuit het vliegtuig naar beneden kijk is het verschil in inrichting van het landschap. Het Noorse landschap is ongestructureerd en de verschillende percelen volgen de lijnen van natuurlijke grenzen zoals bosranden en beekjes. Wat je ziet zijn allemaal kronkelende lijnen. Wanneer je later boven het Nederlandse landschap vliegt zie je allemaal rechte lijnen en de percelen hebben bijna allemaal keurige hoeken van 90 graden. Dit typeert voor mij meteen de manier waarop wij Nederlanders leven. Gestructureerd, georganiseerd en allemaal volgens keurig vastgestelde lijnen. Dit kennen de Noren niet zo. Je leeft zoals het komt en gebeurt het niet vandaag dan is er morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Natuurlijk hebben wij in Noorwegen ook te maken met regels en verwachtingen van andere mensen, maar het is allemaal veel meer ongedwongen dan in Nederland.
Van verschillende mensen had ik gehoord dat wanneer je weer terug komt in Nederland, het zo druk is. Ik was er dus helemaal op voorbereid dat ik het gevoel zou hebben dat ik in een groot ijverig mierennest zou terechtkomen, maar dit viel reuze mee. Het was gewoon de vertrouwde drukte en op weg naar huis (Vierakker) werd het steeds rustiger om me heen.
De schoonheid van de omgeving viel me wel een beetje tegen. Op dagen dat ik even terugverlang naar Nederland dat maak ik mij een verbeelding van een mooie groene omgeving. Iedere keer dat je even zit te mijmeren wordt alles net weer iets mooier dan de vorige keer. Maar het is helemaal niet zo sprookjesachtig als ik het in mijn verbeelding had gemaakt. Ook hier zijn de bomen gewoon bruin zonder frisse groene blaadjes en het gras is niet groener dan bij ons. Eigenlijk een hele geruststelling om te ontdekken dat Noorwegen nog steeds net zo mooi is als Nederland. Het terugzien van de bekende en vertrouwde gezichten is heerlijk, dan heb je echt het gevoel weer even thuis te komen.
De dagen vliegen voorbij; even dit doen even daar naar toe, leesboeken kopen, een voorraadje witlof inslaan en ook de tijd nemen om lekker bij te kletsen. Even lekker uitslapen komt er niet van,want dit is zonde van de tijd. De bruiloft was ontzettend leuk en een echte traditionele Achterhoekse bruiloft met voldoende drinken, sfeermakende muziek en vrolijk dansende mensen op de dansvloer. Voor het eerst sinds tijden ben ik opgestaan met hoofdpijn na een avondje uit. Dit is de keerzijde van een vermakelijke avond. Ondertussen vraag ik mij wel af: hoe zien de Noorse bruiloften eruit? Wie weet gaan wij dit ooit nog een keer meemaken.
De vraag die bij iedereen op de tong brandde was: “Hoe is het om weer in Nederland te zijn?” en het antwoord is:” raar.” Het is niet meer je thuis zoals vroeger en bij iedereen kom je ineens op visite in plaats van dat je gewoon even aan komt wippen. Je leeft nu een beetje tussen twee werelden: het land waar je je geschiedenis hebt en het land waar je je toekomst gaat maken. Hoe gezellig en fijn ik het in Nederland ook heb gehad het is ook fijn om terug te komen in Noorwegen waar mijn kerels (Maarten, Baltazar en Okki) zich een paar dagen samen hebben moeten redden en die blij zijn dat je terugkomt.