Vakantie!!

Het gezegde “ alles of niets” is helemaal van toepassing op het Noorse weer. Zo is het maandag nog maar 10 graden en moet de houtkachel s'avonds zijn diensten maar weer eens bewijzen, is het op donderdag ineens 28-29 graden en lopen wij in onze korte broek. Zelfs mijn bikini heeft sinds lange tijd eindelijk het daglicht weer eens kunnen zien. Niet om te gaan zwemmen, want daar is het water nog veel te koud voor maar om een lekker zomers kleurtje te krijgen. Hiermee pas ik mij al helemaal aan aan de Noren die, wanneer het ook maar even lekker weer is, zich ontdoen van alle kleren en er zo bloot mogelijk bij lopen. Dit betekend in de praktijk veel bikini's en blote buiken.
Eindelijk is onze vakantie aangebroken en deze wordt gebruikt om veel leuke dingen te doen, maar ook om nog het één en ander te regelen. Zo kunnen wij eindelijk onze definitieve bankpasjes aanvragen, gaan we nog eens een poging wagen om eindelijk onze eigen internetverbinding te krijgen en moet de auto nog steeds ingevoerd worden. Wij hopen dat dit na de vakantie allemaal geregeld is. Ook gaan wij onze huishoudelijke kwaliteiten proberen verder te ontplooien want wij gaan voor het eerst in ons leven jam maken. Noorwegen is het land van de aardbeien en als echte Noor hoor je deze aardbeien te verwerken in jam. Dit gaan wij nu dus ook een keer proberen. Zelf hebben wij een heel klein aardbeientuintje (maar liefst 10 aardbeiplanten), maar de oogst die hier van af komt is natuurlijk niet genoeg om een jampot te vullen dus hebben wij aardbeien besteld bij de Nederlandse schapenboer in de buurt . Natuurlijk gaan wij ook veel tijd besteden aan het ontdekken van eigen land. Alleen al bij ons in de omgeving is nog zoveel te zien.
Vandaag hebben wij de ongemakkelijke kant van Noorwegen beleeft, namelijk het gebruik van de ferry oftewel veerboot. Het geeft altijd wel een beetje een vakantiegevoel wanneer je met de auto op de boot rijdt, maar vandaag hebben wij een uur staan wachten voordat wij naar de overkant konden. Het is zo druk door al het vakantieverkeer dat alles niet in één keer mee kan. Dat terwijl er zo'n 80 auto's op de boot kunnen. In de winter sta je soms maar met 2 auto's op de boot. Hemelsbreed is het misschien maar 1 kilometer en daar doe je nu een uur over om te overbruggen. Buiten dit blijf ik het lastig vinden dat je altijd rekening moet houden met de tijden wanneer de boot vaart.
Ik heb altijd geleerd dat je tegenover een negatief punt altijd een positief punt moet zetten dus dat moet ik nu ook doen. Een positief punt van Noorwegen is het feit dat je hier rustig een dag weg kunt gaan zonder de deur op slot te doen en dan thuis kunnen komen zonder dat er wat ontbreekt (is gestolen). Diefstal komt wel eens voor, maar het is meer uitzondering dan regel. Dit maakt het leven een stuk zorgelozer. Ook waren wij een keer aan het toeren met de auto (en Gerben en Irene) en toen moest ik voor de verandering weer eens nodig naar het toilet. Maarten keurig gestopt voor een plaspauze bij een supermarkt met hiernaast een toilet. Alleen werkte de muntautomaat niet die er voor zorgt dat de deur opengaat. Ik aan de kassadame vragen of ze me kon helpen. Dat kon ze wel. Terwijl Gerben, Irene en Maarten nog in de winkel liepen, loopt ze zo met mij mee naar buiten om de deur open te maken terwijl de kassa gewoon onbeheerd achter blijft. Dit is in Nederland tegenwoordig toch ondenkbaar!
Woensdagavond zijn wij verrast met onverwachts bezoek uit Nederland. Nou ja, niet helemaal onverwachts want ze hadden mijn ouders vertelt dat ze plannen hadden om tijdens hun vakantie ook even bij ons aan te wippen. Wij wisten niet wanneer en of ze daadwerkelijk zouden komen. Het is dan echt super leuk als er ineens een camper voor je deur parkeert met een Nederlandse nummerplaat en er stappen twee bekende gezichten uit. Jullie begrijpen het al: het is een gezellige avond geworden waarbij de tijd voorbij vliegt. De laatste biertjes die nog in de koelkast van de camper stonden zijn soldaat gemaakt en er is letterlijk gebabbeld over koetjes en kalfjes. Dit zijn echte de leuke dingen die je dag iets speciaals geven. Het volgende bezoek is al weer in zicht want donderdag komen Pieter en Tessa bij ons voor 4 dagen. De trouwe webloglezers kennen Tessa al een beetje omdat ze regelmatig een berichtje voor ons achterlaat. Kunnen ze ons weer helemaal bijpraten over de laatste roddels uit de Achterhoek.
Vorige week heb ik geschreven over de viering van de langste dag. Deze week hebben wij een paar foto's gekregen en deze zullen we nu dan ook op het weblog zetten.
En zo ben ik al weer aan het eind van mijn ons 33e weblogverhaal en wonen wij al weer 7 maanden in dit verrassende land en heeft het ons nog geen week verveelt. Op naar het 34e verhaal. Tot volgende week!