Bezoek

Deze week hebben wij weer een beetje leven in de brouwerij, want er is bezoek. Onze buurtjes zijn aangewipt tijdens hun Scandinavië reis. Ze hadden al bijna eerder bij ons “geboekt” dan dat wij zelf wisten dat wij in Noorwegen gingen wonen (bij wijze van spreken).
Voordat het tijd was voor gezelligheid moest er in de eerste week van de vakantie gewerkt worden. Wij hebben al verschillende uurtjes besteed aan het aanleggen van onze houtvoorraad voor de winter. Het hout moet aan stukjes gezaagd worden en hierna gekloofd om vervolgens keurig opgestapeld in de schuur opgeslagen te worden. Een hele klus die gepaard gaat met de nodige zweetdruppels, maar met z'n tweetjes is het best een gezellig klusje.
Om het boerenwerk niet te verleren in de vakantie hebben wij ook maar een vakantiedag besteed aan helpen op de boerderij bij Nederlandse kennissen. De boer is geblesseerd en de kalveren stonden op stal te popelen om naar buiten te gaan. Natuurlijk moet er dan wel een wei zijn waar ze kunnen lopen. Om dit voorelkaar te krijgen hebben wij de helpende geboden. Dit klinkt heel simpel, maar een heining zetten in grond die hoofdzakelijk uit steen bestaat valt niet mee. Ten eerste kun je de Nederlandse grondboor hier meteen aan de kant leggen, want de draaibeweging kun je hier niet maken. In Noorwegen hebben ze een dikke ijzeren staaf me een verdikte punt die je in de grond prikt en daar draai je mee rond. Vervolgens prik je het weer met enige spierkracht in de grond en draait weer rond. Dit doe je in een kleine 5 minuten en met een beetje geluk kun je de paal dan in de grond slaan. Soms heb je pech want dan zit net onder jouw gemaakte gat alsnog een steen die niet aan de kant wil. Het is ons gelukt om aan het eind van de dag 20 kalveren van de frisse buitenlucht te laten genieten. Wanneer je ze vrolijk de wei in zit racen met rare bokkensprongen dan ben je al weer vergeten hoe veel werk je hebt moeten verzetten.
Donderdag in de loop van de dag werden wij gered van ons kloofwerk door de komst van bezoek. Weer bekende gezichten om ons heen. Natuurlijk moeten de mooie plekjes van Møre og Romsdal (zo heet de provincie waar wij wonen) bekeken worden. Eerst hebben wij de Atlanterhavsveien bezocht. Dit is een weg die via allemaal kleine eilandjes gaat en deze zo met het vaste land verbind. Het bestaat in het totaal uit 8 bruggen. Wij waren niet de enigste toeristen die veel foto's hebben gemaakt van deze weg. Vervolgens zijn wij naar de Trollkirken geweest. Dit zijn 3 grotten bijelkaar met watervallen. Ontzettend mooi om te zien. Je staat in de grot waar je onderaan een waterval staat. Voordat je dit natuurwonder kunt aanschouwen moet je wel een zware tocht van ruim 1,5 uur maken. Ook in de grot moet je met een zaklamp over allerlei stenen klimmen voordat je je einddoel hebt bereikt. Waar wij ons over verbaasd hebben is dat er nergens aangegeven wordt dat de klim erg pittig is en dat er grote gedeeltes zijn waar niet een gewoon pad ligt maar je gewoon over stenen heen moet klauteren. Verder is er helemaal geen begeleiding of iemand die toezicht houdt of iedereen wel weer beneden komt. Wanneer je in je eentje op pad gaat moet je maar hopen dat je weer veilig beneden komt. Dit terwijl het een grote toeristische attractie is. In onze ogen is het onverantwoord maar de Noren zullen hier vast heel anders over denken. Buiten dit kritiekpuntje om, is het een fantastisch gezicht en zeker goed voor de conditie en beenspieren.
Wij (de buurtjes zijn nu aan het woord) vonden het bezoek aan de Trollkirken een geweldig mooie “excursie”! Onze buren zijn echt in een enorm mooi gebied gaan wonen en het is leuk om daar even van mee te genieten. Zij zijn al gewend aan het feit dat ze uit hun raam kijken en ontelbaar veel bergen zien aan de andere kant van het ford en dat je die bergen de volgende dag helemaal niet ziet doordat ze zich hebben verstopt achter de wolken. Wij kijken onze ogen uit en zijn jaloers op dit mooie plekje! Maar we zien natuurlijk ook wel dat dit mooie plekje niet alleen voordelen heeft, het is een hele uitdaging om je draai te vinden in een nieuw land met andere gewoonten. Maarten lijkt het makkelijkst zijn draai te hebben gevonden, hij eet zelfs die vieze bruine kaas! Voor Manon is het af en toe nog een beetje zoeken, maar als je haar Noors hoort praten, dan weet je dat ze er alles aan doet om hier “in te burgeren”. Tijdens ons autotochtje zag je ze allebei kijken naar de beste plek voor een eigen boerderij. We weten inmiddels wat de eisen zijn: het moet stil zijn, met een mooi uitzicht; er moeten mogelijkheden zijn om wat sociale contacten te ontwikkelen; in de winter mag er geen berg in de weg staan, want dan is de donkere periode niet zo lang; de wind moet “gunstig” waaien, zodat het niet te koud is (aan de Atlantische kust is het beduidend kouder dan in de fjorden); het huis mag geen super klus-huis zijn, want dan moeten we allemaal uit Nederland komen om het te helpen opknappen; de koeien moeten een mooi plekje hebben op een niet al te stenige weide; het vliegveld moet dichtbij zijn en Baltazar moet een plekje hebben waar hij met zijn buik in het water kan liggen. Dat soort plekken lijken misschien moeilijk te vinden, maar hier moet dat uiteindelijk wel gaan lukken!
We hebben deze paar dagen ook nog andere mooie plekjes mogen bezoeken. Gisteren zijn we eerst een tochtje rond het eiland gevaren in het bootje waar Maarten normaal in vist. Vanuit de boot zie je hoeveel van het eiland niet bereikbaar is per auto, regelmatig zie je huisjes die alleen per boot bereikbaar zijn. 's Middags zijn we naar een uitkijkpunt in Molde geweest, bij mooi weer schijn je daar 222 bergtoppen te kunnen zien. Dus we duimen dat het volgend bezoek een heldere dag meeneemt. , zodat ook Maarten en Manon de bergen een keer kunnen tellen, want dat is tot op heden nog niet gelukt. De avondexcursie ging naar een pad waar onze auto met 5 mensen erin een beetje moeite mee had, maar het resultaat was wel dat we 6 herten hebben gespot, die wel gealarmeerd werden door het feit dat we naar ze keken, maar niet weggingen. De elanden hebben we niet gevonden, wie weet gaat dat later nog lukken.
Morgen gaan we weer verder, onze vakantie is nog niet voorbij. We reizen naar IJsland om daar het natuurschoon te gaan bewonderen. We zullen het bezoekje aan onze buren niet gauw vergeten, het was leuk om ze te zien in hun nieuwe omgeving! Ook was het grappig om te merken dat we voor de hond en de kat geen vreemden waren, die kenden ons ook nog wel! Een bezoekje aan M&M is de moeite waard! We wensen ze veel plezier en succes hier in Noorwegen