Stilte,Drukte,Vrije natuur

Eigenlijk is bezoek krijgen helemaal niet zo leuk. Nu zullen er wel allemaal wenkbrauwen vragend opgetrokken worden en denkt iedereen: niet leuk?? Ik zal het uitleggen. Het is leuk om bezoek in het vooruitzicht te hebben, want je kijkt uit naar gezelligheid en veel verhalen en natuurlijk de laatste roddels. Wanneer het bezoek er is is het altijd nog gezelliger dan je van te voren had voorgesteld. Maar dan is er jammergenoeg ook altijd weer een dag dat het bezoek vertrekt en blijven wij met z'n tweetjes achter in een leeg en stil huis. Je voelt dan even een beetje verloren in het grote Noorwegen en dit moment is niet zo leuk. Gelukkig vinden wij na een dag weer onze draai en kijken wij weer halsreikend uit naar nieuw bezoek.
Voor het eerst in 8 maanden hebben wij een stad meegemaakt vol met mensen. Het is namelijk de week geweest van het Molde Jazzfestival. Dit is hier het evenement van het jaar en er komen ruim 100.000 bezoekers op af, afkomstig uit alle delen van de wereld. Verspreid over de stad worden door grote en minder grote artiesten concerten gegeven. Voor de meeste optredens moet je een kaartje kopen, maar in de stad zijn ook concerten die voor iedereen vrij toegankelijk zijn. De hoofdstraat is gevuld met allemaal standjes en heeft het karakter van de Nederlandse braderie. Het weer heeft niet echt meegewerkt om het feest tot een succes te maken, want het heeft tot en met donderdag geregend en dinsdag hebben wij zelfs storm gehad. Een aantal plezierbootjes zijn hierdoor in nood gekomen, maar gelukkig zijn er geen ernstige ongelukken gebeurt. Gisteren was het een schitterende dag en hebben wij genoten van de laatste uurtjes Jazzfestival.
Dat het een geweldig land is voor natuurliefhebbers blijkt iedere week weer. Zo ook donderdag. We hebben toen een wandeling gemaakt ongeveer een half uur bij ons vandaan. Het eerste is gedeelte ging over een mooi breed zandpad. Dit pad kwam uit bij een geweldig meer midden in het bos. Deze is rijkelijk gevuld met waterlelies en de eendjes dobberden rustig rond. Hier zit je dan zonder een auto te kunnen horen. Vervolgens zijn wij verder het bos in gegaan, lopend over een smal wandelpad. Door alle regen was het er wel ontzettend nat en bij iedere stap spatte het water omhoog, maar al die bloempjes die je ziet staan in alle kleuren van de regenboog maken dit kleine ongemak meer dan goed. Een lange tijd is de route goed te volgen, maar dan ineens staan er geen handwijzers meer (dit is overigens een luxe, want die staan er lang niet altijd) en is het pad onzichtbaar geworden. Waar moet je dan heen? Je struint dan gewoon maar verder door het plantenrijk en ineens zie we een groepje vogeltjes die wij niet kennen. Wij proberen om de kenmerken in ons geheugen te griffen zodat ze opgezocht kunnen worden in het vogelboek. Gelukkig na 10 minuten zien wij weer een bordje en vervolgen wij ons pad die ons via moerasgebied en een bospad weer terug brengt naar het hoofdpad. Zo ben je dan 2 uur lang even helemaal weg uit de drukte en geniet je van al het moois om je heen.
Ook dicht bij huis zijn de leuke plekjes te vinden. Het is heerlijk om je laarzen aan te trekken en het water van het fjord in te gaan om visjes te kijken. Je loopt net zo ver het water in dat het water niet in je laarzen loopt. Tenminste dat is de bedoeling, maar net bij laatste stap merk je dat je broek nat wordt. Nou ja jammer dan. Het is wel leuk om zo door het heldere water heen te wandelen.
Ondertussen komen wij ook allemaal nieuwe dieren tegen. Het vogeltje waar ik eerder over vertelde blijkt na het raadplegen van ons vogelboek een kuifmees te zijn. Deze komt ook in Nederland voor maar niet zo veel. Ook de vlinders die hier vliegen zijn nieuw voor ons. Zo zijn wij de
Boserebia tegengekomen. Deze komt niet voor in Nederland en zie je hier heel veel fladeren. De Noren hebben een hele leuke naam voor vlinders. Ze heten hier sommerfugl oftewel zomervogel.
Ondertussen beginnen wij de omgeving redelijk te kennen. Deze week hebben wij ook Midsund bezocht. Dit eiland is een stuk groter dan het eiland waar wij wonen en heeft ruim 1900 inwoners. Het is een ruig eiland met in de kern een hoge berg en rondom deze berg is het vlakker en staan alle huizen. Wat mij verbaast is dat op z'n eiland 2 grote supermarkten zijn, 2 kinderdagverblijven en een grote sporthal. Dat terwijl er nog geen 2000 mensen wonen. Die Noren hebben het eigenlijk best wel goed geregeld.
Vandaag heb ik iets gedaan wat ik nooit wilde: Vissen. Maarten heeft mij over kunnen halen om ook een hengeltje uit te werpen. De vangst was niet echt groot maar toch, een koolvis van 35 cm lang is toch een mooi begin. Nooit verwacht dat ik het ook nog leuk zou vinden, want het is best een suffe sport. Het enigste wat je doet is een beetje heen en weer bewegen met je armen. Maarten heeft wel een supervangst gedaan. Een kabeljauw van ruim 1 meter en plus minus 5 centimeter lang. Dit is echt enorm om te zien.
Hiermee heb je de diepvries wel in 1 keer vol, maar zo'n vis is te mooi om in de vriezer te doen dus we hebben hem weer terug gezet in het water.
Wij hebben nooit gedacht dat je zo vrij en zo dicht bij de natuur zou kunnen leven. Het is in 1 woord geweldig dat deze plekken nog bestaan!!