We zijn weer online!!

Jawel, daar zijn wij weer! Het heeft bijna 3 weken moeten duren, maar wij zijn helemaal blij omdat we weer internet te hebben. Eindelijk weer contact met de rest van de wereld. Klinkt heel dramatisch, maar dat is het natuurlijk niet. Toch is het fijn om gewoon even te kunnen mailen of te bellen via internet. Aangezien wij nog geen vaste telefoon hebben maar alleen mobieltjes is het wel een beetje kostbaar om met iedereen bij te kletsen. Nu kunnen wij weer gewoon met iedereen babbelen via mail, msn en Skype. Overigens internetten wij nog steeds op de verbinding van de buurman (die hier van de op de hoogte is.) Wij wachten al weken op een eigen aansluiting. De modum ligt al weken in huis, maar de monteur heeft nog geen tijd om een bezoek bij ons te komen brengen. Ons geduld wordt hier regelmatig op de proef gesteld.
Dankzij Martijn en Kristy hebben jullie toch nog wat te lezen gehad. Aan zo'n verhaal kan ik niet tippen. Nu maar hopen dat mijn verhalen niet gaan tegenvallen.
Jullie zijn vast benieuwd hoe de operatie is verlopen. Hier kan ik heel kort over zijn: ik ben nog niet geopereerd. Ik was keurig om 8 uur s'ochtends, met lege maag en droge mond, in het ziekenhuis. Krijg ik na een uur te horen dat ik niet geholpen kan worden omdat ik eerst een onderzoek moet hebben die duidelijk maakt welke zenuw in mijn pols de pijn in mijn hand oplevert. Aangezien de arts die dit onderzoek moet doen met vakantie is, moet ik wachten op het onderzoek tot maandag. Hierna krijg ik opnieuw een oproep voor een operatie. Ze gaan proberen om dit volgende week nog in te plannen. Als dit gaat lukken, ben ik helemaal verrast want dit zou betekenen dat ze ook nog snel kunnen zijn. Vanuit het ziekenhuis wordt een ziekmelding gedaan en dit betekend dat je niet hoeft te werken. Deze ziekmelding is vandaag al gedaan dus totdat ik geholpen wordt, heb ik gewoon vrij. Dit is wel raar. Het voelt als schoolziek, maar zo werkt het systeem hier nu eenmaal. Gelukkig was er op het werk nagenoeg niets te doen omdat het plannen van de orders zo na de vakantie niet meevalt. Dit maakt mijn schuldgevoel een beetje minder.
Jan en Wies noemen het ziekenhuis altijd “het museum” en vergeleken met de Nederlandse ziekenhuizen klopt dit wel. Alles is oud en van de buitenkant is het gewoon een grijs blok. De meubels zijn gedateerd en nergens is iets van versiering te ontdekken. In Zutphen bij het ziekenhuis is het altijd druk. Overal zie je mensen. Mensen die wachten, mensen die in een bed worden rondgereden, verplegers en artsen die rondlopen en een parkeerplaats die altijd goed gevuld is. Hier bij het ziekenhuis is het heel rustig. Er staan niet meer dan 10 auto's op de bezoekersparkeerplaats en in de hal van de hoofdgang heb ik maar 5 mensen gezien. Vergeleken met hier lijkt het ziekenhuis in Nederland wel een mierennest.
Het ontvangst door de verpleegster was erg hartelijk en ze legde alles rustig en duidelijk uit en vond het niet erg om sommige dingen 2 keer uit te leggen.
In Noorwegen heb je geen verzekering voor ziektekosten. Bij ieder bezoek aan een dokter, zowel huisarts als in het ziekenhuis, betaal je een gedeelte van de kosten zelf. Het bedrag is afhankelijk van de behandeling. Je kunt meteen betalen of je neemt een acceptgiro mee naar huis. De rest van de gemaakte kosten worden betaald door de overheid. Maximaal moet je zelf per jaar 1000 kronen bijdragen, dit is ongeveer €125,-. De kosten voor de tandarts moet je wel helemaal zelf betalen. Ik kan niet anders zeggen dan dat wel heel goed geregeld is. O ja, zelfs de reiskosten kun je nog vergoed krijgen. In mijn geval vielen deze kosten erg mee, want ik heb gratis met de bus gereisd omdat de chauffeur alleen muntgeld had om te wisselen en het te wisselen bedrag was te hoog om het allemaal in muntgeld te doen vond hij. Dit maak je wel vaker mee. Zo heb ik bij het plaatselijke supermarktje een keer meer wisselgeld teruggekregen omdat ze niet kleiner had. Het gaat niet om hele grote bedragen, maar het is wel lekker relaxt.
Over 5 dagen is ons erf gevuld met een camper een heel veel gekletst. Mijn ouders en Wim en Reini komen namelijk op bezoek en wie ze kent weet dat het dan geen minuut stil is. Ze blijven hier bijna 3 weken dus de eerste tijd aan gezelligheid geen gebrek!