Mannendingen
Door: Manon
22 Maart 2009 | Noorwegen, Oslo
Onlangs heb ik een boek gelezen van Daphne Dekkers met allemaal columns over mannen. Al lezend dacht ik: ik weet ook nog een onderwerp. Hoe makkelijk mannen tevreden kunnen zijn. Maarten is helemaal in zijn sas nu het visseizoen weer is begonnen. Geef hem een bootje (Jan, iets mooiers had je hem niet in bruikleen kunnen geven) en hij loopt fluitend door het huis. Het begint al met de voorpret.
Een maand geleden begint hij te praten over de vissen die gevangen kunnen worden, de vissen die hij dit visseizoen graag wil gaan vangen en de meest ideale visplekken. Braaf geef ik antwoord en probeer mee te leven, maar ik heb helemaal niets met vissen. Afgelopen week stond in het teken van de te water lating van het de boot. De krant wordt aandachtig bestudeerd om te achterhalen wanneer het hoog water is en wanneer het weer gunstig is. Donderdagavond is het moment daar en is Maarten zo blij als een kind die slingers ziet hangen wanneer hij jarig is. Hij fluit een paar toontjes hoger en ik krijg allemaal opdrachten toebedeeld om te helpen de boot succesvol in het water te krijgen.
Ondertussen is de eerste vis gevangen en hebben wij voor 7 maaltijden aan visfilet. Er schuilt 1 klein frustratie in dit vreugdevolle gebeuren namelijk de fileerwerkzaamheden. Maarten kan de slag nog niet helemaal te pakken krijgen en is langer bezig met fileren dan met vangen. Op internet wordt er keer op keer een filmpje bekeken waarin met gesproken tekst wordt voorgedaan hoe de vis gefileerd moet worden. In 5 minuten heeft de man 5 vissen gefileerd. Het gaat Maarten zeker ook een keer lukken om dit zo snel te doen. Ondertussen heb ik de stem van de man die het fileren voordoet zo vaak gehoord dat ik hem zo op straat zou kunnen herkennen wanneer ik hem hoor praten.
Als ik het toch over mannen heb, weet ik nog een onderwerp. Het heeft helemaal niets met ons Noorwegenavontuur te maken, maar eigenlijk wil ik het toch even kwijt. Mannen zijn ongelofelijke viespeuken (wanneer ze niet thuis zijn). Op het werk is het hoofdzakelijk een mannengebeuren en iedere keer verbaas ik mij over hun onfantsoen. Wat maken zij een zwijnenstal van het toilet. De vloer ligt bezaaid met stukjes wc-papier en in het toilet laten ze duidelijk hun sporen na. Is het zo moeilijk om de wc-papiersnippers even op te rapen en de wc-pot netjes achter te laten? Mannen wanneer jullie dit lezen, denk er eens over na als je de wc uitloopt: kijk even achterom af het voor de volgende bezoeker een beetje prettig is om dit toilet te bezoeken.
Terug naar het Noorse leven. Gisteren zijn wij naar de muziekuitvoering geweest van de Bolsøya Hornmusikk. Ondertussen hebben wij geleerd dat hier alles op kleine schaal wordt gedaan dus onze verwachten zijn nu aangepast aan het Noorse en dan is z'n uitvoering ineens best leuk. Het thema was muziekcafe en dit betekend dat je tijdens de uitvoering kunt eten en drinken. Op het menu stond goulashsoep, salade en Brownis met ijs toe. Het zijn vooral de familieleden van de muzikanten die dit soort initiatieven bezoeken, maar wij hebben toch verschillende bekende gezichten en we beginnen ingeburgerd te raken want verschillende mensen maken een praatje met ons. Dit is toch wel leuk. Vaak gaat het over ons werk en vissen, maar dat maakt niet uit. Ze zien ons in ieder geval niet als vreemdelingen. Ook al is het lastig om afspraken te maken met een Noor omdat ze het allemaal niet zo nauw nemen, maar qua tijdstip zijn ze heel punctueel. De uitvoering duurde tot 17.00 uur en deze tijdsgrens wordt niet overschreden; Om 17.00 uur staat iedereen op en gaat naar huis. Niets nakletsen of blijven “plakken”. Eigenlijk best prettig, zo weet je precies hoe laat je weer thuis bent en hoef je geen moeite te doen om iemand mee te slepen die het nog zo gezellig vind en nog lang niet naar huis wil.
Toch kijken wij uit naar een vertrouwd Nederlands feest en hopen dat het met Koninginnedag mooi weer is, zodat wij met volle teugen kunnen genieten van de het Koninginnefeest in Nederland.
Een maand geleden begint hij te praten over de vissen die gevangen kunnen worden, de vissen die hij dit visseizoen graag wil gaan vangen en de meest ideale visplekken. Braaf geef ik antwoord en probeer mee te leven, maar ik heb helemaal niets met vissen. Afgelopen week stond in het teken van de te water lating van het de boot. De krant wordt aandachtig bestudeerd om te achterhalen wanneer het hoog water is en wanneer het weer gunstig is. Donderdagavond is het moment daar en is Maarten zo blij als een kind die slingers ziet hangen wanneer hij jarig is. Hij fluit een paar toontjes hoger en ik krijg allemaal opdrachten toebedeeld om te helpen de boot succesvol in het water te krijgen.
Ondertussen is de eerste vis gevangen en hebben wij voor 7 maaltijden aan visfilet. Er schuilt 1 klein frustratie in dit vreugdevolle gebeuren namelijk de fileerwerkzaamheden. Maarten kan de slag nog niet helemaal te pakken krijgen en is langer bezig met fileren dan met vangen. Op internet wordt er keer op keer een filmpje bekeken waarin met gesproken tekst wordt voorgedaan hoe de vis gefileerd moet worden. In 5 minuten heeft de man 5 vissen gefileerd. Het gaat Maarten zeker ook een keer lukken om dit zo snel te doen. Ondertussen heb ik de stem van de man die het fileren voordoet zo vaak gehoord dat ik hem zo op straat zou kunnen herkennen wanneer ik hem hoor praten.
Als ik het toch over mannen heb, weet ik nog een onderwerp. Het heeft helemaal niets met ons Noorwegenavontuur te maken, maar eigenlijk wil ik het toch even kwijt. Mannen zijn ongelofelijke viespeuken (wanneer ze niet thuis zijn). Op het werk is het hoofdzakelijk een mannengebeuren en iedere keer verbaas ik mij over hun onfantsoen. Wat maken zij een zwijnenstal van het toilet. De vloer ligt bezaaid met stukjes wc-papier en in het toilet laten ze duidelijk hun sporen na. Is het zo moeilijk om de wc-papiersnippers even op te rapen en de wc-pot netjes achter te laten? Mannen wanneer jullie dit lezen, denk er eens over na als je de wc uitloopt: kijk even achterom af het voor de volgende bezoeker een beetje prettig is om dit toilet te bezoeken.
Terug naar het Noorse leven. Gisteren zijn wij naar de muziekuitvoering geweest van de Bolsøya Hornmusikk. Ondertussen hebben wij geleerd dat hier alles op kleine schaal wordt gedaan dus onze verwachten zijn nu aangepast aan het Noorse en dan is z'n uitvoering ineens best leuk. Het thema was muziekcafe en dit betekend dat je tijdens de uitvoering kunt eten en drinken. Op het menu stond goulashsoep, salade en Brownis met ijs toe. Het zijn vooral de familieleden van de muzikanten die dit soort initiatieven bezoeken, maar wij hebben toch verschillende bekende gezichten en we beginnen ingeburgerd te raken want verschillende mensen maken een praatje met ons. Dit is toch wel leuk. Vaak gaat het over ons werk en vissen, maar dat maakt niet uit. Ze zien ons in ieder geval niet als vreemdelingen. Ook al is het lastig om afspraken te maken met een Noor omdat ze het allemaal niet zo nauw nemen, maar qua tijdstip zijn ze heel punctueel. De uitvoering duurde tot 17.00 uur en deze tijdsgrens wordt niet overschreden; Om 17.00 uur staat iedereen op en gaat naar huis. Niets nakletsen of blijven “plakken”. Eigenlijk best prettig, zo weet je precies hoe laat je weer thuis bent en hoef je geen moeite te doen om iemand mee te slepen die het nog zo gezellig vind en nog lang niet naar huis wil.
Toch kijken wij uit naar een vertrouwd Nederlands feest en hopen dat het met Koninginnedag mooi weer is, zodat wij met volle teugen kunnen genieten van de het Koninginnefeest in Nederland.
-
22 Maart 2009 - 17:03
Mam.:
Yes eindelijk eerst.
Hallo luitjes.
Alweer een mooi verhaal.Voor wat het fileren van de vis betreft nodig je Jan en Wies toch een keer uit, en als alles dan mooi gefileerd in de vriezer zit nodig je ons maar weer eens uit, want je weet Manon dat je vader dol op vis is. Wij wensen Maarten weer veel visplezier deze zomer.
Groetjes uit Vierakker.
-
22 Maart 2009 - 17:36
Mam.:
Yes eindelijk eerst.
Hallo luitjes.
Alweer een mooi verhaal.Voor wat het fileren van de vis betreft nodig je Jan en Wies toch een keer uit, en als alles dan mooi gefileerd in de vriezer zit nodig je ons maar weer eens uit, want je weet Manon dat je vader dol op vis is. Wij wensen Maarten weer veel visplezier deze zomer.
Groetjes uit Vierakker.
-
22 Maart 2009 - 17:40
Mam.:
Dit is bijzonder. De techniek staat voor niets.Zo scoor je veel reacties. -
22 Maart 2009 - 19:45
Wim,:
Ben je eindelijk de eerste , nou o k . Maar dan hoeft het niet twee keer . dat telt toch niet , Wim R. -
22 Maart 2009 - 20:09
Wies:
Amon is jaloers op Balthazar. Jan wil je graag leren fileren Maarten ;). -
22 Maart 2009 - 21:06
Xandre:
Leuk om te lezen dat jullie ook Noorse contacten beginnen te krijgen. Belangrijk!!
En opnieuw iets heel herkenbaars: dat als je je verwachtingen maar aanpast (en probeert niet telkens met Nederland te vergelijken - vind ik nog altijd lastig) dingen absoluut hun eigen charmes kunnen hebben. -
23 Maart 2009 - 08:13
Irene:
Hoi Hoi,
Lekkere visjes Maarten. Maar ondanks dat het nog lastig is wel goed de graad eruit halen he!!!
Groeten Irene -
23 Maart 2009 - 16:00
Reinier:
Waar Baltazar zit, heb ik ook eens gezeten. De hoogste tijd om dit moment nog eens te ervaren! -
23 Maart 2009 - 18:09
Annet:
Hoi,
Je hebt mooie vissen gevangen. Dat kan van de zomer nog wat worden, hele dagen vis eten?
Nog een paar weken en dan zien we elkaar in Vorden.
Groetjes en tot de volgende keer.
Annet -
24 Maart 2009 - 11:12
Gerrie:
Wat een mooi mannen verhaal Manon, ik herken het helemaal.
Ga zo door in Noorwegen dan raken jullie helemaal ingeburgerd en vergeten de nederlandse feestdagen nog.
Misschien tot eind april als jullie naar Vierakker komen.
Groet, Willem en Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
