Even niet helemaal bij de tijd.
Door: Manon
29 Maart 2009 | Noorwegen, Oslo
Wij willen dat het lentegevoel terug komt!! Wie zit er nu nog te wachten op sneeuw? Wij niet, maar helaas hebben wij het niet voor het zeggen. Alles is weer bedekt met een dun laagje sneeuw. Het is een troost dat de temperaturen overdag boven nul zijn. Hierdoor weten we dat het allemaal met een paar dagen is verdwenen. Om het voorjaar toch al een beetje te beleven hebben wij maar narcisbolletjes gekocht en in een pot in de kamer gezet. Dit zijn de enigste betaalbare bloemen hier. Wil je een bosje bloemen kopen dan ben je al gauw twaalf euro kwijt en dan heb je een bosje met 5 tulpen. In Nederland hadden wij regelmatig een bos bloemen op tafel staan, maar hier is het echt een luxeartikel. In de zomer is er genoeg moois te plukken in de tuin en in de bermen langs de weg. Halsreikend kijken wij uit naar het Lupinnenseizoen. Geweldig al die schitterende bloemen in bloei en nog wel helemaal gratis.
Af en toe zijn wij letterlijk niet helemaal meer bij de tijd. Doordat wij gisteren geen krant hebben gekregen (af en toe gebeurt dit) hadden wij niet door dat de tijd een uurtje vooruit is gezet. Hier kwam Maarten pas achter toen de melkauto de melk op kwam halen. Deze komt altijd rond klok van negen, maar nu was hij ineens een uur te vroeg. Gelukkig maar dat wij er vandaag zijn achter gekomen en niet morgen. Dan zou ik een uur te laat op mijn werk aangekomen zijn en ik weet zeker dat ik er weken mee geplaagd zou worden.
Zo was ik ook een keer een beetje geïrriteerd geraakt door een collega en ik was zo pissig dat het mij niet lukte om het te verbergen. Zijn Noorse lakse instelling irriteerde mij mateloos. Mijn collega vond mijn nogal vermakelijk in geïrriteerde toestand en ik moet dit nu nog aanhoren. Hij vond het zelfs nodig om dit vermaak met de manager te delen. Noren kennen deze gevoelens volgens mij niet. Ze vinden soms wel iets stom, irritant en soms ongelofelijk, maar ze halen hun schouders op en accepteren het gewoon. Ook zij vinden de betreffende collega laks en niet erg sympathiek in zijn werk. Zelfs de manager erkent deze eigenschappen, maar wordt hier niet anders van. Hij lacht erom en zegt:” Ach ja, zo hij is nu eenmaal. Wij zijn er wel aangewend.” Ondertussen zorgt deze houding er wel voor dat wij soms iets te laat moeten leveren omdat productiepapieren niet op tijd klaar zijn.
Gisteren zijn wij begonnen met het verzamelen van nieuw kachelhout voor komende winter. Bomen moeten gezaagd worden voor ze bladeren krijgen. Maarten zaagt de bomen en ik sleep de takken weg die te dun zijn om als brandhout de gebruiken. Het is helemaal geen straf om dit werk te doen, want we bevinden ons op een schitterende plek. Het ligt wat hoger en je hebt aan de ene kant wijds uitzicht over het fjord en aan de andere kant ligt een groot stuk bos. Wij hebben zelfs de zeearend gehoord en gezien. Alleen tijdens het paarseizoen maken zeearenden geluid. Een lange tijd konden wij de arend alleen maar horen, maar ineens kwam hij over de bergtop heen zweven. Het blijft uniek om deze vogel te kunnen aanschouwen. In Nederland is dit dier een unicum en hier zie je hem gewoon als je even op een boomstam zit uit te rusten. Ook een slang heeft ons pad gekruist. Deze was niet zo erg groot, maar ik blijf er ontzag voor houden. Het nadeel van zo'n mooie plek is, is dat het werken niet zo heel erg snel gaat en wij nog wel een paar middagen nodig hebben om voldoende hout bij elkaar te krijgen. Dan zit het werk er nog niet op. Alles moet naar huis gehaald worden, aan kleine stukken gezaagd worden en gekloofd worden. Daarna moet het nog eens op een pallet gepakt worden. Het duurt dus nog wel even voordat wij ons kachel op dit hout kunnen laten branden. Geeft niets, het is erg gezellig om zo samen bezig te zijn.
Af en toe zijn wij letterlijk niet helemaal meer bij de tijd. Doordat wij gisteren geen krant hebben gekregen (af en toe gebeurt dit) hadden wij niet door dat de tijd een uurtje vooruit is gezet. Hier kwam Maarten pas achter toen de melkauto de melk op kwam halen. Deze komt altijd rond klok van negen, maar nu was hij ineens een uur te vroeg. Gelukkig maar dat wij er vandaag zijn achter gekomen en niet morgen. Dan zou ik een uur te laat op mijn werk aangekomen zijn en ik weet zeker dat ik er weken mee geplaagd zou worden.
Zo was ik ook een keer een beetje geïrriteerd geraakt door een collega en ik was zo pissig dat het mij niet lukte om het te verbergen. Zijn Noorse lakse instelling irriteerde mij mateloos. Mijn collega vond mijn nogal vermakelijk in geïrriteerde toestand en ik moet dit nu nog aanhoren. Hij vond het zelfs nodig om dit vermaak met de manager te delen. Noren kennen deze gevoelens volgens mij niet. Ze vinden soms wel iets stom, irritant en soms ongelofelijk, maar ze halen hun schouders op en accepteren het gewoon. Ook zij vinden de betreffende collega laks en niet erg sympathiek in zijn werk. Zelfs de manager erkent deze eigenschappen, maar wordt hier niet anders van. Hij lacht erom en zegt:” Ach ja, zo hij is nu eenmaal. Wij zijn er wel aangewend.” Ondertussen zorgt deze houding er wel voor dat wij soms iets te laat moeten leveren omdat productiepapieren niet op tijd klaar zijn.
Gisteren zijn wij begonnen met het verzamelen van nieuw kachelhout voor komende winter. Bomen moeten gezaagd worden voor ze bladeren krijgen. Maarten zaagt de bomen en ik sleep de takken weg die te dun zijn om als brandhout de gebruiken. Het is helemaal geen straf om dit werk te doen, want we bevinden ons op een schitterende plek. Het ligt wat hoger en je hebt aan de ene kant wijds uitzicht over het fjord en aan de andere kant ligt een groot stuk bos. Wij hebben zelfs de zeearend gehoord en gezien. Alleen tijdens het paarseizoen maken zeearenden geluid. Een lange tijd konden wij de arend alleen maar horen, maar ineens kwam hij over de bergtop heen zweven. Het blijft uniek om deze vogel te kunnen aanschouwen. In Nederland is dit dier een unicum en hier zie je hem gewoon als je even op een boomstam zit uit te rusten. Ook een slang heeft ons pad gekruist. Deze was niet zo erg groot, maar ik blijf er ontzag voor houden. Het nadeel van zo'n mooie plek is, is dat het werken niet zo heel erg snel gaat en wij nog wel een paar middagen nodig hebben om voldoende hout bij elkaar te krijgen. Dan zit het werk er nog niet op. Alles moet naar huis gehaald worden, aan kleine stukken gezaagd worden en gekloofd worden. Daarna moet het nog eens op een pallet gepakt worden. Het duurt dus nog wel even voordat wij ons kachel op dit hout kunnen laten branden. Geeft niets, het is erg gezellig om zo samen bezig te zijn.
-
29 Maart 2009 - 17:02
Anny.:
Zo kunnen jullie je vele malen verwarmen aan het zelfde stukje hout.Wij hebben hier ook nog niet echt lente hoor. 's nachts daalt de temperatuur nog tot bij het vriespunt.Ook wij moeten nog weer even wennen aan de zomertijd.
Groetjes uit Vierakker. -
29 Maart 2009 - 17:34
Irene:
Zo Anny alweer de eerste die reageerd. Het is nu niet meer zo bijzonder dat je het er twee keer op zet ha ha.
En Manon wat betreft die houding van de Noren, probeer het maar een klein beetje over te nemen. Lijkt met best wel handig.
Groeten Irene -
29 Maart 2009 - 19:17
Annet:
Hoi, Net als bij jullie is ook hier de tijd verzet, al is het nog wel wennen.
Zijn jullie door de houtvoorraad heen? Je kunt nog even voordat de winter zich weer aankondigd. Veel plezier om samen het hout bij huis te halen.
Groet Annet
-
29 Maart 2009 - 19:56
Janet:
Heel gezellig om zo samen houtjes te sprokkelen. Toch ben ik blij dat wij ons huis verwarmen met Noors aardgas en ik niet het bos in hoef om houtjes te zagen.
Groetjes van je zus. -
30 Maart 2009 - 09:17
Gerrie:
Ook wij hebben niet aan de tijd gedacht gister.
Dachten op tijd op te staan, stonden Linda en Irene al op de stoep.
Het was volgens mij 8.30, maar werkelijk 9.30 wel vroeg he.
Groetjes van Willem en Gerrie -
01 April 2009 - 19:02
Astrid:
Geduld is een schone zaak ook wij zitten te wachten tot de natuur explodeerd.Nog even en dan is het echt zover.
Vergeten jullie niet dat we Joep z'n verjaardag vieren met eten hebben we op jullie gerekent hoor!Vi snakkes. Groetjes Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
