Onverwachte stukjes Nederland

Het zit er weer op: onze vakantie in Nederland. Weken kijk je er naar uit en voor je het weet is het al weer voorbij. Ook al probeer je om de tijd wat langzamer te gaan, voor je het weet is het tijd om je koffer weer in te pakken en heb je nog lang niet alles gedaan wat je eigenlijk wilde doen.
Vanaf Schiphol zijn wij met de trein naar Zutphen gereisd en wij hebben onze ogen uit gekeken. Zoveel kleur in de natuur hadden wij in lange tijd niet meer gezien. De bomen zijn al mooi groen gekleurd, overal bloeien de bloemen rijkelijk en overal lopen de koeien al buiten. Als kleine kinderen zaten wij bij het raam om alles in ons op te nemen. Meteen zien we ook de minder leuke kant van Nederland namelijk files. Zelfs op zaterdag staan er nog files. Maar goed dat wij voor de trein gekozen hebben.
Aangekomen in Vierakker wordt er meteen begonnen met het wel bekende borreluurtje. Denk nu niet dat ze daar alleen maar zitten te borrelen, maar na een drukke week moet er toch even een moment van gezelligheid en ontspanning ingelast worden.
De hele week zijn wij bezig geweest met mensen bezoeken en veel kletsen. Het blijft bijzonder dat ondanks dat je alweer 1,5 jaar weg bent, je zo de draad weer op pakt. Het lijkt alsof je iedereen gisteren nog gezien hebt. Dit geeft een heel vertrouwd gevoel.
Naast veel kletsen hebben wij ook nieuwe plekjes leren kennen. Wie heeft er wel eens gepicknickt in een boomgaard onder je eigen appelboom? Van oud-collega's heb ik een paar jaar terug een adoptieboom gekregen. Toen wij naar Noorwegen zijn vertrokken hebben wij deze appelboom aan Renée geven. Er worden verschillende activiteiten georganiseerd zoals de bloesemdag. Op zo'n dag kun je je appelboom bezoeken en als je wilt kun je er heerlijk onder gaan zitten picknicken. Met iets heel eenvoudigs kun je zo een hele leuke dag hebben.
Ook nooit geweten dat je tijdens een wandeling de Berkel over kunt steken met een handpontje. Dit is een pontje die je met handkracht naar de overkant moet trekken. Je vergeet dan heel even hoe druk Nederland kan zijn wanneer je midden in de weilanden bent met de waterhoentjes dobberend in het water en met de wind in je haren.
Natuurlijk hebben wij Koninginnedag gevierd. Ondanks de verschrikkelijke gebeurtenis in Apeldoorn, hebben wij een leuke dag gehad. Je merkt dat de stemming een beetje bedrukt is en iedereen praat er over, maar toch is er ook zeker feest gevierd. Het is de ideale gelegenheid om bekenden te ontmoeten en te spreken zonder dat je bij iedereen op bezoekt hoeft. Ook dan merk je hoe enthousiast iedereen is om je weer even te zien. Dit doet je wel goed, je wordt toch niet zo snel vergeten als je soms denkt. Ookal is het niet meer zo vaak, mensen vinden het leuk om je te zien en te horen hoe het leven hier verloopt.
Met zo'n heerlijke week achter je is het toch echt even slikken wanneer het tijd is om weer terug te reizen. De vakantie had nog wel een tijdje voort mogen duren. Voor mij blijft het nog steeds het land waar ik mij thuisvoel. Je kijkt met andere ogen naar het land. Je ziet niet alleen maar de drukte van te veel mensen op een te klein stukje land, maar ook de schitterende natuur. Wat eerst zo normaal was is nu oogstrelend mooi. Ik denk dat wij nu de schoonheid van Nederland beter weten te waarderen dan toen wij er woonden. Hierdoor ga je het ook meer missen dan je zou willen.
Ondertussen zijn wij weer terug en in een week tijd is het ook hier groen geworden. Afgelopen week is het schitterend weer geweest. In de tuin heeft een groene explosie plaatsgevonden. De tulpen bloeien, het gras is 5 centimeter langer en het onkruid staat weelderig tussen de planten. Aankomende week weet wij wat ons te doen staat. Ook hier lopen nu de eerste koeien buiten. Wat kan er in een week tijd veel veranderen!
Morgen weer aan het werk en ik ben benieuwd of ik met 10 minuten mijn vakantiegevoel kwijt ben of dat het mee valt. Zijn de eerste boten vertrokken naar Dubai of mag ik dit deze week allemaal gaan regelen. We zullen zien.