Oeps, bijna vergeten........

Oeps, het zou bijna vergeten worden, het schrijven van het weblogverhaal. Door de vakantie en het bezoek zijn wij helemaal uit ons ritme en af en toe de draad even helemaal kwijt. Ook al is Maarten bijna weer een week aan het werk, het gevoel van het dagelijkse leven zitten er nog niet in. Dat terwijl het weer de afgelopen tijd alles behalve vakantieachtig is. Regen en grijze luchten sieren onze dagen. Jammer, maar niets aan te doen. Het voordeel hiervan is wel dat er 27 dozen ingepakt klaar staan om verhuisd te worden en de klerenkasten weer op orde zijn. Een hele vuilniszak vol met kleding wat naar de kledingcontainer kan. Dit geeft aan het eind van de vakantie wel weer een opgeruimd gevoel. Ongelofelijk trouwens wat een boel spullen wij tijdens het opruimen hebben weggegooid of klaar hebben staan voor de kringloop. In de niet uitgepakte dozen komen wij dingen tegen waarover wij ons verbazen dat het ooit verhuisd is. Waarschijnlijk is dit het gevolg van niet alles zomaar “los willen laten”. Verder is eindelijk een meerjarenproject afgerond. Een stoel welke 7 jaar geleden gekocht is. Een mooie oude rookstoel die een schuur- en verfbeurt nodig heeft. Voordat het onderhanden werd genomen, is het verhuisd van Lochem naar Baak. In Baak heeft het een loogbeurt gehad (behandeling om de verf er af te krijgen) en is Maarten begonnen met schuren. Nadat de stoel voor 1/5 deel geschuurd was, zijn de activiteiten gestaakt. Gevolg: de stoel is verhuisd naar Noorwegen zonder gebruikt te kunnen worden. Vorig jaar is de stoel afgeschuurd, maar ja, dat laatste klusje lakken............. Eindelijk 7 jaar na aankoop zit de stoel nu ook in de lak. Nu de kussens nog, maar dit zal wel een Nederlands project gaan worden.
Zo is de vakantie al weer ten einde en moet ik de stoute schoenen aantrekken om mijn baan op te zeggen. Dit blijft 1 van de minder leuke dingen die gedaan moet worden. Ach ja, morgenavond is dit ook weer achter rug.
Op dit moment zijn Marc en Annet bij ons bezoek. Wees dus niet ongerust als er deze week een reactie van Annet uitblijft. Ze is niet ziek, maar is gezellig bij ons bezoek. Een week lang is ons huis weer gezellig gevuld. Jammer dat wij niet meer vrij zijn, maar ze hebben al heel wat tips gehad om zelf te kunnen te ondernemen. Ik verwacht niet dat ze onze aanwezigheid erg zullen missen.
Het lijkt wel alsof ze het mooie weer in de koffer hebben meegenomen, want samen met hun is het mooie weer hier ook doorgebroken. Voor het eerst tijdens de hele zomer hebben wij gisteren tot 11 uur s'avonds buiten kunnen zitten. Wel met een buitenkacheltje, maar dit maakt het juist extra leuk. Ook vandaag is het een mooie dag en hebben wij zelfs dicht bij huis nog weer iets nieuws gezien: rotstekeningen. Dit wel met dank aan Rob en Astrid want zonder hun tipgeving en routebeschrijving hadden wij dit nooit gevonden. Het staat keurig op de kaart aangegeven, maar langs de weg staat nergens een handwijzer waar je af moet. Pas wanneer je de weg bent afgedraaid en een paar honderd meter over een kiezelweg gereden te hebben, staat er aan het eind van het pad een bord. Gelukkig, dus toch goed gereden. De oudste rotstekening dateert van 6000 jaar geleden. Erg knap dat deze ooit gevonden zijn, want soms zijn ze zo moeilijk te zien dat je er gewoon boven op staat. Ondanks dat het wat slecht stond aangeven is het pad erna toe keurig aangelegd. Daar waar nodig zijn touwen gespannen om je aan vast houden en er liggen verschillende brugjes die je helpen om de tocht met droge voeten af te leggen. Alleen jammer dat wij de laatste bezienswaardig, de grafheuvel niet hebben kunnen vinden. Na tekening 3 hielden zowel de bewegwijzering als het pad op. Misschien hebben wij het gezien, maar misschien ook niet, mischien stonden we er zelfs bovenop.
Zo hebben wij de vakantie op een leuke manier afgesloten en is de vakantie van Marc en Annet, hopelijk, op een leuke manier begonnen. Over 2 weken zullen jullie lezen hoe Marc en Annet het hier gehad hebben. Krijgen jullie weer eens een kijk op Noorwegen door andermans ogen.